عباس مخلصی

در نهج البلاغه سخنی از امام(ع) در باره ناتمامی خرد زن آمده است. در تفسیر و شرح آن تلاشهایی صورت پذیرفته و کتابها و مقالههای بسیاری به نگارش درآمده است. در حقیقت، هر صاحب نظری از زاویه دید خود، به شرح سخن امام پرداخته است. در این نوشتار، پس از بیان آرای بزرگان و ارائه دیدگاهها، در یک جمع بندی کلی بر دیدگاهی تکیه شده است که سخن امام علی (ع) را تفسیر و نگرشی وجود شناختی از زن میداند; یعنی امام(ع) نخواسته است زن را نکوهش کند; بلکه به ویژگیای در طبیعت زن اشاره کرده است که لازمه جذب و انجذاب میان زن و مرد و شکل گیری زندگی لذت بخش است. اما این ویژگی اگر در پازل زندگی خانوادگی قرار نگیرد، چه بسا خسارتهای جبران ناپذیر به بار آورد.

امام علی (ع), نهج البلاغه, زن, تمایز زن و مرد, روانشناسی