افزایش زمان ماندگاری خاویار ایرانی با استفاده از لفاف های نانو نقره برپایه دی اکسید تیتانیوم و تعیین میزان باقی ماندگی ذرات به روش تیتراسیون
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: فصلنامه پاتوبیولوژی مقایسه ای، دوره: 12، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_JCPS-12-3_006
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 222
نویسندگان
عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عضو هیئت علمی، دانشکده علوم مهندسی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد
عضو هیئت علمی، دانشکده علوم دامپزشکی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران
کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران
چکیده
نانوپکیجینگ یکی از راهکارهای جدید بسته بندی برای افزایش کیفیت و امنیت موادغذایی است که استفاده از پوشش های بسته بندی نانو تحولی بزرگ در صادراتمحصولات فسادپذیر است. در این تحقیق تعداد ۳۸ بسته خاویار ( ۵گرمی)که به ترتیب ۴ بسته در پوشش های عاری از نانو ۴ بسته در پوشش های ۶۰۰۰ppm با پایه نانوسیلور و ۴بسته در پوشش های ۵۰۰۰ppm با پایه نانوسیلور و ۴بسته در پوشش های ۴۰۰۰ppm با پایه نانوسیلور و ۴بسته در پوشش های ۲۰۰۰ppm با پایه نانوسیلور و ۴بسته در پوشش های ۱۰۰۰ppm با پایه نانوسیلور در دوتکرار مورد بررسی باکتریایی و قارچی قرار گرفتند.بعد از انجام آزمایشات میکروبی و بعد از تهیه گسترش و رنگ آمیزی گرم و تشخیصباکتری گرم مثبت از نظر مورفولوژی بررسی و رنگ آمیزی گرم و برای یررسی بیشترو تعیین نوع باکتری و قارچ بر روی محیط های اختصاصی برده و کشت گردیده شدکه بعد از بررسی ۲۴ ساعت، استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلی و آسپرژیلوسفلاووس و پنی سیلیوم در نمونه های عاری از پوشش نانو مشاهده گردیده شد و لیکن در پوشش پوشش های ۵۰۰۰ppm و ۶۰۰۰ بصورت معنی داری در کاهش رشد قارچی و باکتریایی موثر بوده، در نهایت به روش تیتراسیون به بررسی میزان نقرهموجود در خاویارهای بسته بندی شده پرداخته شد که از طریق تیتراسیون با دستگاهتیترازور و اسید سولفریک غلیظ، میزان باقی ماندگی نقره معادل صفر درصد بود. استفاده از پوشش های ۵۰۰۰ppmو ۶۰۰۰ با pv کمتر از ۰/۰۵ بصورت معنی داری در کاهش رشد قارچی و باکتریایی موثر بوده، لذا با توجه به نتایج بدست آمده و عدمرهاسازی ذرات نانو به درون خاویار می توان از این فن آوری جهت افزایش زمانماندگاری این محصول ارزنده وهمچنین ارتقاء صادرات در دنیا استفاده نمود.کلیدواژه ها
زمان ماندگاری, خاویار ایرانی, تیتراسیوناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.