اکبر هاشمی طیر - دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک
ناصر امیری زاده - استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
امیر الماسی حشیانی - دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اراک
مریم کامروان - دانشگاه علوم پزشکی اراک
محمد حسین محمدی - مرکز تحقیقات انتقال خون موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون

چکید ه   سابقه و هدف   چسب های فیبرینی به طور گسترده ای جهت کاهش خونریزی در اعمال جراحی استفاده می گردند. هدف این مطالعه، تهیه چسب فیبرینی از ترومبین و فیبرینوژن و بررسی کارایی هموستاتیک چسب فیبرینی در مدل حیوانی خرگوش بود.   مواد و روش ها   در این مطالعه تجربی، پلاسما به روش آفرزیس تهیه شد. فیبرینوژن با ترکیب کرایوپرسیپیتات و پروتامین سولفات استحصال و غلظت آن با روش الایزا اندازه گیری شد. چسب فیبرینی در برش های کبدی حیوان استفاده و زمان خونریزی و میزان خون از دست رفته اندازه گیری شد. هم چنین زمان خونریزی و میزان خون از دست رفته در خرگوش های هپارینه تعیین گردید.   یافته ها   غلظت فیبرینوژن رسوب داده شده با پروتامین سولفات mg/mL ۶ ± ۷۱ اندازه گیری شد. زمان تشکیل لخته فیبرینوژن با ترومبین ۶/۰ ± ۵ ثانیه بود. استفاده از چسب فیبرینی در برش های کبدی خرگوش، زمان خونریزی (۲ ± ۸/۸ ثانیه) و از دست دادن خون (۴/۰± ۰۵/۱ گرم) را در مقایسه با برش های کنترلی(۹۶ ± ۶۴۳ ثانیه، ۲/۱ ± ۹/۶ گرم) به طور قابل توجهی کاهش داد(۰۰۱/۰ p< ). اگر چه میزان خون از دست رفته و زمان خونریزی در خرگوش های هپارینه نسبت به غیر هپارینه افزایش داشت اما از نظر آماری معنادار نبود.   نتیجه گیری   چسب فیبرینی تهیه شده از رسوب فیبرینوژن و ترومبین، یک رویکرد درمانی جدید را برای تهیه چسب فیبرینی جهت استفاده در بالین مطرح می کند.

Animal model, Fibrin sealant, Hemostatics, مدل حیوانی, چسب فیبرینی, هموستاتیک