معصومه شهبازی - مرکز تحقیقات انتقال خون موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
آزیتا چگینی - استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
مینو احمدی نژاد - استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون

چکیده سابقه و هدف تزریق خون و فرآورده های خونی یک بخش مهم در عمل جراحی قلب محسوب می شود. با وجود این که تعداد کمی از بیماران(۲۰%-۱۵%) نیازمند عمل جراحی قلب هستند اما بیش از ۸۰% فرآورده های خونی در این نوع اعمال مصرف می شود. هدف از مطالعه، بررسی مصرف خون در جراحی قلب در یکی از بیمارستان های تهران بود. مواد و روش ها در یک مطالعه آینده نگر، ۹۲ بیمار جراحی قلب به روش سرشماری از مهر۹۴ تا اسفند ۹۴ در بیمارستان شهید مدرس تهران بررسی شدند. میزان مصرف خون در هر یک از اعمال جراحی، ارتباط متغیرهای سن، جنس، میزان هموگلوبین، هماتوکریت و سطح بدن بیمار در دو گروه زنان و مردان و تاثیر آن ها بر میزان مصرف(PRBC) گلبول قرمز متراکم در هر دو گروه ارزیابی شد. اطلاعات این بیماران به کمک جداول فراوانی، آزمون کای دو، من ویتنی و نرم افزار ۲۲ SPSS تحلیل شدند. یافته ها بیمارانی با هموگلوبین زیر gr/dL ۱۱ و هماتوکریت کمتر از ۳۳%، تعداد PRBC بیشتری دریافت کرده اند (۰۱۰/۰ p<). با کاهش مقادیر هموگلوبین و هماتوکریت، تعداد PRBC دریافتی حین عمل افزایش پیدا کرد(به ترتیب(۰۰۱/۰ p<) و (۰۱/۰ p<)). نوع عمل جراحی بر میزان مصرف خون موثر بوده و شایع ترین عمل جراحی در بین بیماران پیوند شریان کرونر(CABG)(۶/۷۱%) مشاهده گردید که از یک تا هفت واحد PRBC و با میانگین ۳/۳ واحد استفاده شده است. نتیجه گیری با افزیش مقدار هموگلوبین و هماتوکریت، میزان نیاز به تزریق خون در حین عمل جراحی کاهش می یابد و هر چه میزان مساحت سطح بدن از میانگین افزایش پیدا کند، میزان نیاز به تزریق خون کمتر می شود.

Key words: Cardiac Surgery, Red Blood Cell Transfusion, Blood Transfusion, کلمات کلیدی: جراحی قلب, تزریق گلبول های قرمز, تزریق خون