اثر تمرین هوازی بر سطح فیبرینوژن و سلول های خونی در دختران چاق

چکیده سابقه و هدف چاقی به طور بالقوه با افزایش عوامل التهابی از جمله فیبرینوژن و سلول­های سفید خون همراه می باشد. از طرفی افراد فعال از لحاظ بدنی دارای سطح پایین­تر عوامل التهابی هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر میزان فیبرینوژن و تعداد سلول های خونی دختران چاق بود. مواد و روش ها این مطالعه به صورت نیمه تجربی در سال ۱۳۹۶ و در دانشگاه حکیم سبزواری انجام شد و آزمودنی ها که شاخص توده بدنی بیشتر از ۳۰ داشتند )۳۰BMI>)، به دو گروه تمرین هوازی(۱۲ نفر) و کنترل(۱۲ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی هشت هفته(۴ جلسه در هفته، هر جلسه ۶۰ دقیقه با حداکثر ضربان قلب ۷۵%-۶۵%) تمرینات هوازی انجام دادند. خونگیری قبل و بعد از برنامه تمرینی انجام شد. از آزمون t مستقل برای مقایسه گروه ها (با استفاده از نرم افزار آماری ۱۶ SPSS و سطح معناداری ۰۵/۰p<) استفاده شد. یافته ها نتایج تحقیق نشان داد برنامه تمرین هوازی تاثیر معنا­داری بر میزان فیبرینوژن در هر دو گروه تمرین(۴۶/۲ ± ۱۹/۲۹) و کنترل(۵۹/۲ ± ۰۸/۲۸) و سلول های خونی نداشت. البته اسمولالیته در گروه تمرینی کاهش معنادار داشت(۰۵/۰ p<). تجزیه و تحلیل ریز مغذی­ها و درشت مغذی های رژیم غذایی نشان داد که بین دو گروه کنترل و تجربی در سرتاسر دوره تمرینی تفاوت معنا داری وجود نداشت. نتیجه گیری هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطح پلاسمایی فیبرینوژن و سلول های خونی دختران چاق تاثیر معناداری ندارد. به نظر می­رسد برنامه تمرینات ورزشی بایستی با کاهش وزن و توده چربی همراه باشد تا باعث بهبود شاخص­های التهابی همراه با چاقی شود.

کلیدواژه ها:

Key words: Exercise ، Fibrinogen ، Blood Cells ، Obesity ، کلمات کلیدی: تمرین ، فیبرینوژن ، سلول های خونی ، چاقی