اسماء بهرامی - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران دانشگاه آزاد اسلامی
زهره شریفی - استاد مرکز تحقیقات انتقال خون موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
مسعود پارسانیا - دانشیار گروه میکروبیولوژی دانشکده پزشکی، علوم پزشکی تهران دانشگاه آزاد اسلامی
ستاره حقیقت - استادیار گروه میکروبیولوژی دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده سابقه و هدف استفاده از کیت های با حساسیت و ویژگی بالا، برای تعیین شیوع آنتی بادی علیه هسته ویروس هپاتیت B (anti-HBc) از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع آنتی بادی علیه هسته ویروس هپاتیت B در اهداکنندگان خون HBsAg منفی، با استفاده از دو کیت ایمنواسی آنزیمی anti-HBc دیاپرو و زیمنس انجام شد. مواد و روش ها در یک مطالعه مقطعی، ۴۳۱۳ نمونه از اهداکنندگان خون HBsAg منفی جمع آوری گردید. همه نمونه ها جهت شناساییanti-HBc  به روش الایزا و با استفاده از کیت های دو کمپانی دیاپرو و زیمنس آزمایش شدند. روی نمونه های واکنشی هر دو کیت، آزمایش anti-HBc به صورت دوتایی تکرار شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۲ SPSS  و آزمون کای دو انجام شد. یافته ها جمعیت این مطالعه شامل(۳/۵%) ۲۲۷ زن و (۷/۹۴%) ۴۰۸۶ مرد بودند. (۵/۱۱%) ۴۹۸ و (۹/۸%) ۳۸۴ نمونه به ترتیب با کیت های دیاپرو و زیمنس برای anti-HBc واکنش نشان دادند. ۱۱۴ مورد از نمونه های واکنشی کیت دیاپرو، در آزمایش با کیت زیمنس، منفی شدند. بین نتایج واکنشی دو کیت، اختلاف معناداری مشاهده شد (۰۰۰۰۵/۰ p=). ضریب توافق برای نتایج واکنشی دو کیت ۸۵% بود. نتیجه گیری با توجه به اختلاف معنادار نتایج دو کیت، پیشنهاد می شود برای قابل مقایسه بودن نتایج مطالعه ها و برای تعیین شیوع anti- HBc در اهداکنندگان خون با عفونت گذشته  HBV، آزمایش anti- HBc  به همراه anti-HBs و یا anti-HBe انجام شود.

Key words: Hepatitis B, Blood Donors, Iran, هپاتیت B, اهداکنندگان خون, ایران