ارزیابی گونه های مختلف قارچ میکوریزا در سطوح مختلف کود فسفره بر برخی صفات فیزیولوژیک سرخارگل در شرایط کمآبی
عنوان مقاله: ارزیابی گونه های مختلف قارچ میکوریزا در سطوح مختلف کود فسفره بر برخی صفات فیزیولوژیک سرخارگل در شرایط کمآبی
شناسه ملی مقاله: JR_JMPBZ-4-2_003
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JMPBZ-4-2_003
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
نویده رفعت - دانشجوی دکتری زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
مهرداد یارنیا - استاد گروه زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
بهرام میرشکاری - دانشیارگروه زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
ورهرام رشیدی - دانشیارگروه زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
امیرمحمد دانشیان مقدم - استادیار گروه کشاورزی، واحد شبستر، دانشگاه آزاداسلامی، شبستر، ایران
خلاصه مقاله:
نویده رفعت - دانشجوی دکتری زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
مهرداد یارنیا - استاد گروه زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
بهرام میرشکاری - دانشیارگروه زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
ورهرام رشیدی - دانشیارگروه زراعت، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران
امیرمحمد دانشیان مقدم - استادیار گروه کشاورزی، واحد شبستر، دانشگاه آزاداسلامی، شبستر، ایران
این بررسی با هدف مطالعه تاثیر سطوح آبیاری (آبیاری پس از ۷۰، ۱۱۰ و ۱۵۰ میلیمتر تبخیر از تشتک)، سطوح کود فسفره (عدم کاربرد کود فسفره و کاربرد ۲۵ و ۵۰ درصد دز توصیه شده) و گونههای مختلف قارچهای میکوریزا (عدم کاربرد، کاربرد Glomus intradices، G. mossae، G. hoei و کاربرد توام هر سه گونه) بر تجمع ماده خشک و تولید اسانس گیاه دارویی سرخارگل در سال ۱۳۹۵، به صورت اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوک های تصادفی انجام پذیرفت. در اکثر صفات بررسی شده کاهش میزان آب از آبیاری پس از ۷۰ به ۱۱۰ میلیمتر، تاثیر معنی داری بر صفات بررسی شده نداشت. آبیاری پس از ۱۵۰ میلیمتر تبخیر از تشتک علیرغم اینکه در عملکرد بیولوژیک کاهش قابل ملاحظه ای را باعث گردید، ولی کاربرد تعدادی از تیمارهای کودی مانند مصرف ۵۰ درصد فسفر به همراه کاربرد توام گونه های میکوریز و یا استفاده ازگونه G.hoei بدون مصرف کود فسفره، تماما از تاثیر کاهشی کم آبی جلوگیری نمود. کاربرد تلفیقی کود فسفره و میکوریزا در سطح آبیاری پس از ۷۰ میلیمتر تبخیر از تشتک، تاثیری بر صفات مورد بررسی نداشت، ولی در سطوح آبیاری پس از ۱۱۰ و ۱۵۰ میلیمتر تبخیر از تشتک اغلب تیمارهای کاربرد تلفیقی کود فسفره و میکوریزا افزایش معنی داری را باعث شد. کاربرد گونه های میکوریز به ویژه گونه G. hoeiاثر مطلوبی بر صفات مورد بررسی داشت. در این بررسی بیشترین و کمترین عملکرد اسانس بهترتیب با ۴/۲۷ گرم در تیمار G. intradices در سطح آبیاری پس از ۱۵۰ میلیمتر تبخیر از تشتک به دست آمد. با توجه به اهمیت اقتصادی عملکرد اسانس سرخارگل، با وجود اینکه تجمع ماده خشک گیاه به طور منفی تحت تاثیر کم آبی قرار گرفت کاشت این گیاه حتی در شرایط کم آبی شدید همراه با کاربرد میکوریزا، بدون کاهش عملکرد اسانس ممکن به نظر می رسد.
کلمات کلیدی: سرخارگل, میکوریزا, فسفر, عملکرداسانس, کم آبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1821327/