ارزیابی نفوذپذیری تودههای سنگی و فرار آب از مخزن سد میناب با استفاده از مدل تجربیHC

استفاده از روشهای مختلف در توصیف و درک منشأ و میزان فرار آب در سدها رایج میباشد که در این بین ارزیابی نفوذپذیری تودههای سنگی به صورت آزمایشگاهی و صحرایی بیشترین کاربرد را دارد. عواملی همچون نفوذپذیری تودههای سنگی و ساختارهای زمین شناسی منطقه از مواردی میباشند که جهت ارزیابی میزان و نحوه فرار آب مورد توجه قرار میگیرد. در این مقاله به منظور بررسی نفوذپذیری توده سنگهای مخزن سد میناب از مدل تجربیHCارائه شده توسط شی – منگ هوShih-Meng Hsu et al, 2009 جهت پیش بینی خصوصیات هیدرولیکی تودههای سنگی، استفاده شده است. برای این منظور با استفاده از نتایج مطالعات صحرایی ویژگیهای مهندسی رخنمون هایسنگی اطراف مخزن سد شاملRQD ،GSI محاسبه گردید و همچنین خصوصیات و منشأ مسیرهای هیدرولیکی به ویژه سطوح ناپیوستگی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت بر مبنای نتایج پارامترهای موثر در مدل تجربیHCو محاسبه آن، نفوذپذیری تودههای سنگی در جناحهای سد ارزیابی شد و میزان آبگذری تودههای سنگی برای سه حالت حداقل، میانگین و حداکثر تراز آب در مخزن محاسبه شد. نتایج حاضر نشان می دهد که در شرایط پیک سطح آب حداکثر فرار آب از رخنمون های سنگی اطراف سد که تحت تأثیر عملکرد گسل میناب و زون خرد شده آن قرار گرفتهاند میباشد.

کلیدواژه ها:

سد میناب ، ضریب هدایت هیدرولیکی ، فرار آب ، سیستمHC