تجلی حق در دعا از منظر محیی الدین ابن عربی و امام خمینی(ره)
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: فصلنامه علمی پژوهشی متین (امام خمینی و انقلاب اسلامی)، دوره: 23، شماره: 90
- کد COI اختصاصی: JR_MATIN-23-90_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 225
نویسندگان
استادیار گروه عرفان اسلامی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران، ایران
دانش آموخته کارشناسی ارشد عرفان اسلامی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
صوفیه تا پیش از ابن عربی تجلی را غالبا به معنای مطرح در عرفان عملی (تجلی شهودی) به کار می بردند. نظریه تجلی حق در عرفان نظری محیی الدین و شارحان وی مطرح شده؛ اما به تجلی حق در دعا که بیشتر مربوط به ساحت عبادی عرفان عملی است، کمتر توجه شده است. نظریه تجلی حق در عرفان نظری در ظهور مظاهر از مبدا خلقت یعنی باری تعالی است و بازگشت همین نمودها به خود حضرت حق که در دو قوس صعود و نزول صورت می پذیرد. در عرفان عملی، تجلی را شهودی دانسته و آن را تابش نور حق بر دل سالک خوانده اند. جلوه گری نور الهی ناشی از حب پروردگار به بنده بوده، موجب رخداد کشف و شهود، و رشد و کمال و ترقی در قوس صعود می گردد. با توجه به جایگاه کاربردی تجلی حق در دعا در عرفان عملی به بررسی آرای عرفانی ابن عربی و امام خمینی در این باره پرداختهایم. سلوک عملی ابن عربی معرفت شناسانه است. امام خمینی دارای سلوکی است سائلانه و عارفانه؛ سلوکی مبتنی بر دعا و مسئلت در سیره امامان معصوم (ع) و نیز معرفت در مکتب ابنعربی. این پژوهش تلاشی در تبیین شباهت ها و تفاوت ها و چگونگی اندیشه ها و سلوک عرفان عملی این دو شخصیت تاثیر گذار، در موضوع تجلی حق در دعاست.کلیدواژه ها
تجلی حق, دعا, سلوک, ابن عربی, امام خمینیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.