بررسی تطبیقی دیدگاههای آخوند خراسانی و امام خمینی (س) در مسئله طلب و اراده
عنوان مقاله: بررسی تطبیقی دیدگاههای آخوند خراسانی و امام خمینی (س) در مسئله طلب و اراده
شناسه ملی مقاله: JR_MATIN-23-90_007
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_MATIN-23-90_007
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
علیرضا هدائی - دانشیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
فاطمه سادات مرتضوی - دانش آموخته دکتری فقه و مبانی حقوق و اندیشه امام خمینی، پژوهشکده امام خمینی (س)و انقلاب اسلامی، ایران.
خلاصه مقاله:
علیرضا هدائی - دانشیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
فاطمه سادات مرتضوی - دانش آموخته دکتری فقه و مبانی حقوق و اندیشه امام خمینی، پژوهشکده امام خمینی (س)و انقلاب اسلامی، ایران.
اتحاد یا تغایر «طلب» و «اراده» از مباحث مورد اختلاف علمای اصول فقه است. منشا این اختلاف به علم کلام و تفاوت دیدگاهها در صفت تکلم خدای متعال بازمی گردد. اشاعره در مورد تکلم خداوند به آموزه «کلام نفسی» اعتقاددارند و به همین دلیل «طلب» را مغایر با «اراده» میدانند. امامیه در این خصوص به دو گروه تقسیم میشوند؛ گروهی به دلیل ملازمهای که میان تغایر طلب و اراده و اعتقاد به کلام نفسی قائل شدند این دو مقوله را متحد میدانند و گروه دیگر این ملازمه را نپذیرفته و معتقدند میتوان در عین نپذیرفتن کلام نفسی قائل به تغایر طلب و اراده شد. آخوند خراسانی و امام خمینی هر دو به اتحاد طلب و اراده معتقد هستند؛ اما هریک رویکرد و تبیین متفاوتی نسبت به این موضوع دارند. پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی دیدگاههای آخوند خراسانی، به عنوان اولین اصولی ای که این بحث را مطرح کرده است و امام خمینی، به عنوان شخصیتی پر ابتکار در اصول فقه معاصر، پرداخته و تفاوت این دو دیدگاه را تبیین می کند
کلمات کلیدی: امر, طلب, اراده, اتحاد, مغایرت, کلام نفسی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1820213/