داریوش قلعه قبادی - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان
تیمور مالمیر - دانشگاه کردستان

جلال خالقی مطلق، در تصحیح شاهنامه فردوسی کوششی طاقت فرسا نموده است همچنین با ضبط تمام نسخه بدل ها در پاورقی، متن انتقادی شاهنامه را در معرض نقد و سنجش پژوهندگان قرارداده است به امید اینکه پژوهشگران در بررسی های خود، این پیرایش را نقدکنند تا متن شاهنامه هرچه بیشتر به زبان عصر شاعر نزدیک شود. در این پژوهش به روش اسنادی و از نوع تحلیلی توصیفی به بررسی ابیات دفتر ششم شاهنامه، تصحیح خالقی مطلق پرداخته شده است. بیست و یک مورد از ضبط های متن چاپی را نیازمند بازنگری و اصلاح تشخیص داده ایم. اصلاحات پیشنهادی این مقاله نشان می دهد به رغم کوشش هایی که در تصحیح دفتر ششم صورت گرفته است همچنان براثر عدم دقت یا تصرف کاتبان در تصحیف واژگان، تغییر و دگرگشت هایی در نسخه های شاهنامه راه یافته است و مصحح نیز به برخی از این موارد دقت کافی نکرده است یا این اشتباهات براثر اعتماد به نسخه ای خاص در متن مصحح شاهنامه به عنوان ضبط اصیل پذیرفته شده است. برخی از این اصلاحات پیشنهادی نشان می دهد توجه به منابع جنبی نظیر متون تاریخی و فرهنگ های لغت و زبان ها و گویش های ایرانی همچنین توجه به مفاد اندیشگانی موقعیت داستان در تصحیح متن، مفید و راهگشاست.

"شاهنامه", "فردوسی", "دفتر ششم شاهنامه", "خالقی مطلق", "منابع جنبی در تصحیح متن"