فاطمه کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق نفت و گاز، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رضا طجرلو - استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
الهام امین زاده - استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

امروزه گستره روابط کشورها محدود به صرف برقراری روابط بین کشورها یا روابط بین کشورها با سازمان های بین المللی تابع حقوق و منحصر به برقراری رابطه سیاسی و تجاری ساده نیست نمی باشد. این روابط در جهت ضرورت و الزام دستیابی به اهداف توسعه ای بسیار گسترش یافته و در بسیاری موارد شرکت های بزرگ عملا طرف قرارداد با کشورهای مزبور قرار می گیرند. حاصل این روابط انعقاد قراردادهای تجاری متعددی است که طی بیش از یک قرن گذشته توسعه و ارتقا یافته اند. یکی از نگرانی های طرفین قرارداد در برقراری روابط و تنظیم قراردادهای تجاری انتخاب قانون حاکم بر قرارداد می باشد. در تاسیس روابط یاد شده و در هنگام تنظیم قرارداد طرفین عمدتا قانون کشور خاصی را مبنای حل و فصل اختلافات خود قرار میدهند و گاهی در انتخاب قانون ماهوی حاکم بر آن ممکن است طرفین به جای انتخاب و تعیین قانون یک کشور خاص یا قانون دولت میزبان یا قانون کشور ثالث از قواعد بین المللی نظیر قوانین تجارت فرامرزی عرفف تجارت بین المللی و قواعد حقوق و عرف بین الملل و یا اصول کلی حقوق یا ترکیبی از قانون یک کشور خاص و قواعد مزبور برای حل و فصل اختلافات احتمالی استفاده نمایند.

حقوق نفت و گاز، حقوق ایران، حقوق ایالات متحده آمریکا