تاثیر محلول پاشی عناصر کم مصرف بر برخی صفات بیوشیمیایی و عملکرد گندم در شرایط تنش کم آبی
عنوان مقاله: تاثیر محلول پاشی عناصر کم مصرف بر برخی صفات بیوشیمیایی و عملکرد گندم در شرایط تنش کم آبی
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-56_015
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-56_015
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
شاهین شاهقلی - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
سعید سیف زاده - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
اسماعیل حدیدی ماسوله - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
ناصر شهسواری - Department of Plant Production, Hajiabad branch, Islamic Azad University, Hajiabad, Iran
حمیدرضا ذاکرین - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
خلاصه مقاله:
شاهین شاهقلی - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
سعید سیف زاده - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
اسماعیل حدیدی ماسوله - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
ناصر شهسواری - Department of Plant Production, Hajiabad branch, Islamic Azad University, Hajiabad, Iran
حمیدرضا ذاکرین - Department of Agronomy, Takestan Branch, Islamic Azad University, Takestan, Iran
به منظور بررسی اثر محلولپاشی عناصر کممصرف بر برخی صفات بیوشیمیایی و عملکرد گندم در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی به صورت
کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در ورامین طی دو سال زراعی ۱۳۹۶- ۱۳۹۵ و ۱۳۹۷- ۱۳۹۶به اجرا درآمد. عامل اصلی رژیمهای آبیاری در سه سطح (I۱: آبیاری معمول، I۲: قطع آبیاری در مرحله شروع رشد ساقه و I۳: قطع آبیاری در مراحل شروع رشد ساقه و پرشدن دانه) و عامل فرعی شامل محلولپاشی عناصر کم مصرف در هشت سطح (M۱: شاهد (بدون محلولپاشی)، M۲: محلولپاشی بر، M۳: روی، M۴: آهن، M۵: روی+بر، M۶: آهن+بر، M۷: روی+آهن و M۸: روی+ بر+ آهن) بودند. در شرایط آبیاری معمول، دو نوبت آبیاری پاییزه و چهار نوبت آبیاری بهاره انجام گرفت. محلولپاشی هر یک از عناصر ریزمغذی از منبع سولفات آهن، سولفات بر و سولفات روی با غلظت ۵ در هزار در دو مرحله ساقهدهی و ظهور سنبله انجام گردید. نتایج نشان داد اثر رژیمهای آبیاری، محلولپاشی عناصر کم مصرف و اثر متقابل آنها در سطح یک درصد بر محتوای کلروفیلa، b و کلروفیل کل، غلظت آنزیم کلروفیلاز، مالون دیآلدئید و آبسزیک اسید معنیدار بود. همچنین اثر ساده آبیاری و محلولپاشی بر غلظت قند کل و عملکرد دانه معنیدار بود. نتایج نشان داد که قطع آبیاری منجر به کاهش کلروفیل کل شد. محلولپاشی روی+ بر+ آهن (M۸) در هر سه سطح رژیمهای آبیاری منجر به افزایش معنیدار کلروفیل کل گردید. بیشترین میزان کلروفیل کل در شرایط آبیاری معمول به همراه محلولپاشی روی+ بر+ آهن (I۱M۸) به میزان ۰۳/۶ میلیگرم بر گرم برگ تازه به دست آمد. همچنین محلولپاشی روی+ بر+ آهن در تیمارهای آبیاری (I۲) و (I۳) (بهترتیب با میانگینهای ۲/۵ و ۵۵/۴ میلیگرم بر گرم برگ تازه) منجر به افزایش کلروفیل کل نسبت به عدم محلولپاشی این عناصر گردید. به طورکلی، استفاده از محلولپاشی عناصر ریزمعذی آهن، روی و بر ضمن افزایش عملکرد دانه، در شرایط تنش میتواند سبب بهبود ویژگیهای فیزیولوژیکی در گندم گردد.
کلمات کلیدی: Abscisic acid, Zinc sulfate, Chlorophyllase, Wheat, MDA, آبسزیک اسید, سولفات روی, کلروفیلاز, گندم, مالون دی آلدئید
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1815923/