تاثیر محلول پاشی نانوذرات (روی و سیلیکون) و پوترسین بر شاخص های فلورسانس کلروفیل، انتقال ماده خشک و سهم این فرآیند در عملکرد دانه گندم تحت تنش شوری
عنوان مقاله: تاثیر محلول پاشی نانوذرات (روی و سیلیکون) و پوترسین بر شاخص های فلورسانس کلروفیل، انتقال ماده خشک و سهم این فرآیند در عملکرد دانه گندم تحت تنش شوری
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-56_017
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-56_017
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه اقایی - Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
رئوف سید شریفی - Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
حامد نریمانی - Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
خلاصه مقاله:
فاطمه اقایی - Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
رئوف سید شریفی - Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
حامد نریمانی - Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی نانوذرات (روی و سیلیکون) و پوترسین بر شاخص های فلورسانس کلروفیل، انتقال ماده خشک و سهم این فرآیند در عملکرد دانه گندم تحت تنش شوری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۴۰۰ اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل شوری در چهار سطح (عدم اعمال شوری بهعنوان شاهد و اعمال شوری ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ میلیمولار)، با نمک کلرید سدیم و محلولپاشی نانوذرات (روی و سیلیکون) و پوترسین در هشت سطح (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، محلول پاشی ۵۰ میلی گرم درلیتر نانوسیلیکون، محلولپاشی یک گرم در لیتر نانواکسید روی، محلولپاشی یک میلی مولار پوترسین، محلول پاشی نانوسیلیکون و نانواکسید روی، محلول پاشی نانوسیلیکون و پوترسین، محلول پاشی نانواکسید روی و پوترسین، محلول پاشی همزمان نانواکسید روی و سیلیکون با پوترسین) بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی همزمان نانوذرات و پوترسین در شرایط عدم اعمال شوری، فلورسانس متغیر (۸/۹۵ درصد)، فلورسانس حداکثر (۳۳/۳۵ درصد)، عملکرد کوانتومی (۲۴/۴۲ درصد)، شاخص سطح برگ (۱۹/۸۶ درصد)، پروتئین برگ پرچم (۸/۴۱ درصد)، ماده خشک کل (۰۹/۴۴ درصد)، فتوسنتز جاری (۱۵/۸۷ درصد) و سهم این فرآیند در عملکرد دانه (۰۴/۳۶ درصد) و عملکرد دانه (۳۴/۳۷ درصد) را نسبت به شرایط عدم محلول پاشی نانوذرات و پوترسین در بالاترین سطح شوری افزایش داد. ولی حداکثر میزان انتقال ماده خشک از ساقه و اندام هوایی (بهترتیب ۸۰/۳۷ و ۱۵/۳۸ درصد) و سهم این فرآیندها در عملکرد دانه (به ترتیب ۴۵/۸۹ و ۲۲/۹۰ درصد) در شرایط عدم محلول پاشی نانوذرات و پوترسین تحت شوری ۱۲۰ میلی مولار بدست آمد. بهنظر میرسد کاربرد نانوذرات و پوترسین با بهبود فتوسنتز جاری و شاخص های فلورسانس کلروفیل، می تواند عملکرد دانه گندم را تحت تنش شوری افزایش دهد.
کلمات کلیدی: Current photosynthesis, Leaf protein, Leaf area index, Maximum fluorescence, Quantum yield, پروتئین برگ, شاخص سطح برگ, عملکرد کوانتومی, فتوسنتز جاری, فلورسانس حداکثر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1815921/