ساهره محسنی نهاد - مربی پرورشی

بنده در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به آموزشگاه دخترانه مریم کوچک زاده ۲، ناحیه ۳ اهواز به عنوان مربی پرورشی معرفیشدم.در دبستان کوچک زاده ۲ علاوه بر کارهای پرورشی به آموزش قرآن پایه های اول و دوم هم می پرداختم. در ابتدای سالتحصیلی و حضور سر کلاس پایه ی دوم، بعد از بررسی سطح کلاس و در حین تدریس و پرسش و پاسخ از دانش آموزانمتوجه شدم دانش آموزم آیه خجسته پور دچار مشکل کم رویی است و این مشکل باعث می شد که به سوالات بنده پاسخندهد و یا آنکه به آرامی پاسخ دهد که این موضوع باعث می شد مدام مورد تمسخر دانش آموزان قرار گیرد. کم رویی از قبیلمشکلاتی اساسی است که اگر از همان کودکی آن را برطرف نکنیم معمولا تغییر در بزرگسالی دشوار و غیرممکن است . کمرویی معمولا به دلیل کمبود اعتماد به نفس یا کم رو بودن یکی از والدین و یا توقع بیش از حد از دانش آموز صورت می گیرد.توجه خاص اولیا و مربیان به مبانی تربیت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی، از اساسی ترین مسائل در پیشگیری ودرمان کمرویی کودکان می باشد. در پژوهش حاضر که در مورد کمرویی یکی از دانش آموزان کلاسم به نام آیه انجام دادمسعی بر این شد که با مصاحبه با والدین وی و برقراری ارتباط صمیمانه با دانش آموز ذکر شده برای رفع مشکل کم روییدانش آموزم آیه خجسته پور اقدامات اثربخشی صورت بگیرد؛و تا حدود قابل توجهی کمرویی این دانش آموز را رفع نمایم.

کم رویی، اعتماد به نفس، دانش آموز، والدین