اعظم حیدری - کمیته ملی انرژی ایران معاونت امور انرژی، وزارت نیرو
نیوشا ترکمان - کمیته ملی انرژی ایران معاونت امور انرژی، وزارت نیرو
لیدا صابرفتاحی - کمیته ملی انرژی ایران معاونت امور انرژی، وزارت نیرو

در مقاله حاضر، اجرای مشترک یا فعالیت های اجرای مشترک به عنوان یک روش ابتکاری و انگیزشی برای کاهش انتشارات گازهای گ لخانه ای مورد بررسی قرار می گیرد . این درحالی است که برخی از پیامدهای وابسته به این مفهوم، به ویژه معیار انتخاب پروژه، نظارت و بازبینی، تقسیم اعتبار و هزینه ها نیز باید در نظر گرفته شود . فقدان معیارهای اساسی برای انتخاب پروژه تحت فعالیت های اجرای مشترک به ت عابیر متفاوتی از پروژه های فعالیت های اجرای مشترک سوق داده می شود و د ستیابی به پتانسیل واقعی این ابزار برای کاهش گازهای گلخانه ای را مشکل می سازد . در بلندمدت محتوای پروژه ها با هزینه های مازاد منفی در طرح ( فعالیت های اجرای مشترک ) نمی تواند ما را به سمت کاه ش و اقعی انتشارات گازهای گلخانه ای هدایت کند . این مسئله حاکی از آنست ک ه یک پروژه باید هزینه های اضافی مثبت یا صفر داشته باشد تا بتواند در شاخة فعالیت های اجرای مشترک قرار گیرد . این مطالعه نشان می دهد که بیشتر گزینه های جانب تق اضا که برای کاهش انتشارات گازها ی گلخانه ای از بخش انرژی در کشورهای در حال توسعه به عنوان گزینه های کلیدی مورد بررسی قرار می گیرند، هزینه های اضافی منفی را در بردارند و تحت برنامة فعالیت های اجرای مشترک اجرا نمی گردند . از آنجائیکه گزینه های جانب عرضه با هزینه های مازاد مثبت به مقدار ز یاد وجود دارد، بعید به نظر می رسد دفع گزینه های جانب تقاضا بتواند پتا نسیل فعالیت های اجرای مشترک را برای کاهش انتشارات گازهای گلخانه ای بخش انرژی به طور اساسی کاهش دهد . این گزینه ها ً عمدتا جایگزین شدن سوخت های بدون کربن یا دارای کربن پائین به جای سوخت های دارای کربن بالا برای تولید انرژی و حرکت به سمت تکنولوژی تولید کارآمد و پاک و کاهش تلفات سیستم انرژی را شامل می شوند .

فعالیت های اجرای مشترک، بخش انرژی، گرمایش جهانی، کاهش گازهای گلخانه ای