بهروز بیرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
ابراهیم اصغری کلجاهی - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز
فیروز برادر رضی زاده - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر

یکی از بهترین روشها در جهت حل مهمترین معضلات شهرهای بزرگ از نظر ترافیک و مشکلات حمل و نقل شهری، مسائل زیست محیطی و همچنین افزایش راندمان ترافیکی و جلوگیری از هدر رفت سرمایههای انسانی و انرژی، استفاده از حمل و نقل زیرزمینی و تونلهای شهری (مترو) میباشد. با توجه به آسیبپذیر بودن این سازهها از ساختارهای تکتونیکی و نزدیکی تونلهای بخش شرقی مترو خط 2 تبریز به گسل شمال تبریز به عنوان مهمترین عارضه مورفوتکتونیکی منطقه و ساختارهای تکتونیکی مرتبط با آن، تاثیر این ساختارها بررسی شده است. این بررسیها نشان میدهد که بخشهائی از مسیر که توسط گسل شمال تبریز و چینها، درز و شکافها تحت تاثیر قرار گرفته و گسیخته شدهاند نسبت به سایر بخشها مقاومت کمتری از خود نشان داده و احتمال آسیب پذیری بیشتری را در زمان وقوع زلزله، رانش و سایر پدیده های تکتونیکی دارا می باشند. مطالعات بر روی موارد مشابه نشان میدهد عمده ترین صدمات در تونلهای مترو، ایجاد ترکهای برشی روی تاج و سقوط گوههای سنگی از آن، شکستگی همراه با سقوط سنگ از سقف و دیوارهها و سقوط سنگ از محل اتصالات بتنی به یکدیگر بوده است.

خط 2 مترو تبریز، گسل و ساختارهای تکتونیکی، تونل، مارن