مهدی ثباتی گاوگانی - گروه مکانیزاسیونکشاورزی، واحدجیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی،جیرفت، ایران

بخش کشاورزی برای تامین امنیت غذایی جامعه و ایفای نقش موثر در تقویت استقلال ملی، نیازمند گذر سریع از مرحله تولید معیشتی و سنتی به مرحله تولید پیشرفته و تجاری است. مکانیزاسیون رویکردی است که دستیابی بخش کشاورزی به مرحله تولید تجاری را ممکن میسازد. بدون مکانیزاسیون، چشم انداز روشنی از کشاورزی پویا و پایدار که بتواند نیازهای غذایی را معقولانه برطرف سازد، متصور نیست. توسعه مکانیزاسیون در جوامع کشاورزی و به ویژه در نواحی روستایی کشور با مشکلاتی همراه بوده است که شناخت عوامل موثر بر آن می تواند به برنامه ریزی برای رفع آن ها کمک کند. در اینمطالعه به منظور تعیین حسا سیت معیارهای موثر در عدم توسعه مکانیزاسیون زمین های خرد شده در منطقه جیرفت از آزمونحساسیت بر اساس مدل فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی استفاده گردید. معیارهای اجتماع ی - خانوادگی، عوامل فرهنگی - ارتباطی، آموزشی- فنی، حقوقی - قانونی و اقتصادی– مالی از طریق مقایسه زوجی وزن دهی شد و نتایج با استفاده از نرم افزاراکسپرت چویس ۱۱بررسی گردید. یافته های پژوهش نشان داد که حساسیت عامل اجتماعی- خانوادگی در شهرستان جیرفت، اصلی ترین عامل بازدارنده بر توسعه نیافتگی مکانیزاسیون کشاورزی منطقه، بیشتر بوده و عوامل فرهنگی-ارتباطی، آموزشی-فنی، حقوقی -قانونی و اقتصادی– مالی در اولویت های بعدی قرار گرفتند. با تحلیل حساسیت معیارهای اصلی، اجرای توسعه مکانیزاسیون، بومی سازی فناوری مدرن، آموزش و ترویج، اعتماد سازی، اعطاء تسهیلات اعتباری و مالی جهت نوسازی ادوات کشاورزی پیشنهاد می شود

تحلیل ،حساسیت، خرد شدن اراضی، توسعه، مکانیزاسیون