ندا نیک رزم - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تبریز تبریز، ایران
آرمان جلالی - استادیار گروه مهندسی بیوسیستم دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
امیررضا رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

هضم بی هوازی، نتیجه تجزیه میکروبی مواد آلی در غیاب اکسیژن است که محصول آن، تولید بیوگاز است. اهمیت فناوری تولید بیوگاز، تولید انرژی تجدیدپذیر، کاهش آلودگیهای زیست محیطی و گازهای گلخانه ای و نیز نقش آن در توسعه پایدار جوامع است. گاز متان که از ترکیبات عمده بیوگاز است، امروزه اهمیت ویژه ای پیدا نموده است. از آنجایی که در مناطق دوردست و صعب العبور، دسترسی به انرژی های رایج از جمله مشکلات اساسی این مناطق محسوب می شود، بنابراین انرژی حاصل از بیوگاز (گاز متان) می تواند به صورت پاک و تجدیدپذیر از زیست توده به صورت محلی تولید و استفاده می گردد؛ بدون اینکه مشکلات حاکم بر شبکه توزیع سوخت های رایج را داشته باشد. در بسیاری از کشورها از زیست توده برای تولید بیوگاز و انرژی استفاده نموده اند. رآکتور، قلب تولید بیوگاز است. در ایران عدم وجود دانش فنی در زمینه طراحی و ساخت رآکتور، مشکلات اساسی را در استفاده از این انرژی پاک به وجود آورده است. در این پژوهش سعی بر آن شد تا سامانه آزمایشگاهی هضم بی هوازی طراحی و ساخته شود. در دستگاه ابداعی، قسمت های مکانیکی و الکترونیکی استفاده گردید تا سامانه به صورت خودکار عمل کند که این قسمت ها عبارت اند از: سامانه مکانیکی و الکترونیکی همزن، کنترل الکترونیکی آن و پایش اطلاعات دمایی و اسیدیته، مقدار متان و ثبت داده ها. رآکتور به حجم دو لیتر بهینه سازی و به صورت شیشه ای ساخته شد. . سامانه همزن به صورت مکانیکی است و به صورت الکترونیکی کنترل می گردد. در قسمت الکترونیکی از حسگرهای pH، دما، متان و تجهیزات الکترونیکی لازم برای کنترل خودکار رآکتور استفاده گردید. در ارزیابی رآکتور از مشخصات پسماند گاوی استفاده گردید. بعد از ساخت هاضم، برای ارزیابی سامانه بارگذاری شد

آزمایشگاهی، انرژی، بیوگاز، راکتور، هاضم بی هوازی