ولی رسولی شربیانی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی ایران
نادر علی پور - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلی
غلامحسین شاهقلی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلی
سمیه نورزاده - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلی
محمدباقر صفری - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلی

توسعه سریع کامپیوتر و الکترونیک و متعاقب آن تولد رباتیک کشاورزی منجر به ظهور وسایل نقلیه جدیدی شده است که باتجهیزات معمولی همزیستی خواهند داشت. رباترهای هوشمند درون مزرعه با استفاده از انواع حسگرها از نظر عناصر حسی وعمل از ماشینهای کشاورزی معمولی متمایز هستند و می توانند به تغییرات محیطی به طور موثر از طریق ترکیب اطلاعاتپاسخ دهند. برنامه ریزی نحوه تردد و استفاده از ادوات هوشمند کشاورزی در کشتزارها اغلب به دلیل اجرای درست عملیاتکشاورزی و نیز کاهش خسارت به محصول یک چالش بزرگ است که باید مورد توجه قرار گیرد. هوشمند سازی وسایل نقلیهکشاورزی را با خودران کردن تراکتور و کمباین های مورد استفاده در مزارع میتوان آغاز نمود. یک تراکتور خودران در مزرعه بایدبتواند چندین حالت ناوبری را در یک مزرعه انجام دهد تا در انجام یک عملیات صحرایی موفق گردد. ناوبری و هدایت یک وسیلهنقلیه شامل روش های فرمانگیری چرخ های جلو، اندازهگیری سرعت پیشروی وسیله نقلیه، انداز هگیری شتاب وسیله و تشخیصموانع و اجتناب از برخورد می باشد.

ربات ، ناوبری، مزرعه، موانع GNSS