محمدمهدی مزارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، واحدشیراز دانشگاه آزاد اسلامی شیراز ایران
سیدمحمدرضا ناظم السادات - استادیار گروه مهندسی مکانیک واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی شیراز ایران
احمد افسری - دانشیار گروه مهندسی مکانیک واحد شیراز دانشگاه ازاد اسلامی شیراز ایران

سازه شاسی خودرو، فونداسیونی است که اجزاء مختلف خودرو روی آن سوار شده و ترکیبی از المان های طول و عرضی می باشد. زمانی که خودرو در طول جاده حرکت می کند، شاسی آن تحت اثر نیروهای دینامیکی مختلف، شروع به ارتعاش می کند که ممکن است پدیده رزونانس درشاسی اتفاق افتاده و متحمل نوسانات بزرگ و در نتیجه منجر به خم شدن بیش از اندازه و شکست شاسی شود. در تحقیق حاضر، هدف تجزیه وتحلیل اجزاء محدود سازه شاسی یک خودرو تک سرنشین بیابانی تحت بارهای استاتیکی ودینامیکی می باشد. ابتدا سازه شاسی خودرو تک سرنشین بیابانی توسط نرم افزار Solid works ۲۰۱۶ مدل سازی گردید و سپس به نرم افزار اجزاء محدود Abaqus CAE ۲۰۱۸ منتقل و بارهای وارده به سازه شاسی اعم از استاتیکی ودینامیکی که شامل وزن اجزاء شاسی، ترمز کردن ودور زدن می باشند، مشخص گردیدند مدل تحت شرایط مرزی مشخص و تحت تاثیر بارهای فوق مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که ضریب اطمینان در حالت های خمش و پیچش استاتیکی، ترمزگیری ودور زدن با حداکثر شتاب ایجاد شده به ترتیب ۱،۰/۹۷، ۰/۹۳، ۰/۸۶ است که نشان دهنده ضریب اطمینان نسبتا پایینی مخصوصات در حالت های دور زدن می باشد. همچنین بیشترین تنش وارده به شاسی بیشتر از تنش حد دوام است بنابراین نتیجه گرفته شد که شاسی عمر محدودی داشته و لازم است شاسی تقویت و بهینه سازی گردد.

سازه شاسی خودرو، ترمزگیری، دور زدن، مدل سازی، تحلیل، روش اجزاء محدود