بررسی مکانیسم کنترل درمان و داروی دانشگاه علوم پزشکی ایران بر نحوه ارایه خدمات بیمارستانهای خصوصی تحت پوشش در سال ۱۳۸۰

این پژوهش به منظور بررسی مکانیسم کنترل معاونت درمان و داروی دانشگاه علوم پزشکی ایران بر بیمارستان های خصوصی تحت پوشش در سال ۱۳۸۰ انجام پذیرفت. در این مطالعه توصیفی، مقطعی و موردی جامعه پژوهش شامل روسا، مدیران، مترون ها و مسئولین فنی بیمارستان های خصوصی تحت پوشش و کارشناسان نظارت و ارزشیابی معاونت درمان و داروی این دانشگاه بود. تعداد ۱۲۵ نفر از جامعه مورد پژوهش در این مطالعه شرکت داشته اند. چهار مرحله فرآیند کنترل (تدوین اهداف و استانداردهای کنترل، سنجش عملکرد، تشخیص انحرافات و تحلیل علل آنها و اقدامات اصلاحی) که به وسیله این معاونت اعمال شده است، مورد تحلیل قرار گرفت. داده ها به وسیله پرسشنامه جمع آوری و تحلیل با بهره گیری از تکنیک های آمار تحلیلی و نرم افزار SPSS انجام گردید. پاسخ دهندگان میزان موفقیت این معاونت را در مراحل چهارگانه فرآیند به ترتیب ۵۲ درصد، ۴۴.۸ درصد، ۴۵.۶ درصد و در حد متوسط دانسته اند. حال آن که ۴۱.۶ درصد پاسخ دهندگان میزان کنترل معاونت را پیش از اجرای این فرایند، کم دانسته اند، اما ۴۱.۶ درصد آنها میزان کنترل در حین اجرای فرآیند و ۵۴ درصد آنها میزان کنترل را بعد از اعمال فرآیند، متوسط شمرده اند. در ضمن ۴۰ درصد پاسخ دهندگان میزان تشویق به اعمال خود کنترلی بیمارستان های خصوصی را کم دانسته اند. در مجموع ۴۰ درصد موفقیت مکانیزم کنترل بدون اعلام قبلی را متوسط دانسته اند. در نهایت ۴۹.۶ درصد پاسخ دهندگان میزان بازخورد مکانیسم کنترل فعلی این معاونت را در ارتقای عملکرد بیمارستان های خصوصی در حد متوسط ارزیابی کرده اند. برقراری روابط برون بخشی و تشریک مساعی معاونت درمان و دارو در اجرای مراحل چهارگانه فرآیند کنترل، به ویژه تعیین اهداف و استانداردهای کنترل می تواند در ارتقای کارآیی و اثر بخشی مکانیسم کنترل نقش سازنده ای ایفا نماید.