مظاهر اصالتی - دانشجوی دکتری دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
عبدالرزاق حسامی فر - استاد گروه فلسفه و مدیرگروه فلسفه دانشگاه بین المللی امام خمینی

سیمون دوبووار به عنوان مادر فمنیسم، مهم­ترین عامل در مبارزات زنان در قرن نوزدهم است. او معتقد است زنان در هر دوره از زندگی خود، مورد ظلم واقع می­شوند و این ظلم نتیجه فشاری است که از جامعه مردسالار بر آنها وارد می­شود. دوبووار، زنان را دعوت به مبارزه علیه این ظلم می­کند اما همه مشکلات وارد شده به زن­ها را متوجه مردان نمی­داند. او تحت تاثیر فلسفه هایدگر و سارتر و با بهره­گیری از دیدگاه­های اگزیستانسیالیستی، زنان را ابژه­ای در برابر سوژه، دیگری در برابر من و «بودن» در برابر «شدن» می­نامد. از نظر او زنان در هر دوره ای از زندگی خود به عنوان جنس دوم تلقی شده­اند و برای دستیابی به من حقیقی و متعالی خود باید از آنچه که به آنها تحمیل شده است، فراتر بروند. دوبووار در یک فصل ازجنس دوم، با پرداختن به تاثیرات مادر شدن برای زنان، مصائب و مشکلات زنان را بازگو می­کند. در این مقاله دیدگاه دوبووار در باب موقعیت زنان به عنوان ابژه، دیگری و جنس دوم در نقش مادری تحلیل و بررسی می­شود و نشان خواهیم داد که چرا از دیدگاه او مادر شدن، نمی تواند زنان را  از «دیگری» رها سازد.

موقعیت زنان, مادری, اگزیستانسیالیسم, دیگری, سقط جنین