خدیجه فروغی - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دبیر آموزش و پرورش ناحیه ۱ همدان، همدان، ایران.
مریم فروغی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران

این مقاله به بررسی مختصر معیارهای قرائات معتبر قرآن کریم در جوامع حدیثی شیعه پرداخته، و در این راستا از روش توصیفی تحلیلی با فن کتابخانه ای استفاده شده است. قرائت قرآن از جمله علوم قرآنی است که از زمان نزول قرآن مطرح بوده وریشه آن به قدیمی ترین تالیفات دانشمندان علوم قرآنی بر می گردد. باتوجه به ویژگیهای خط عربی و وجود لهجه های مختلف وناتوانی عده ای در فراگیری قرآن وقرائات قرآن کما انزل وشوق قرائت وتعلیم آن موجبات نشر اختلافاتی در قرائت گردید.انواع اختلاف در قرائات قرآنی متعدد می باشد که تقسیم بندی این انواع وجامع نگری در خصوص آن از دیر باز مورد گفت وگوی صاحبان این فن بوده است. از میان قرائت های گوناگون، قرائت معتبرهمان قرائتی است که دارای نص واحد بوده وپیامبر اکرم (ص) بر مسلمانان می خواندند تا آنها قرائت آیات را فرا گیرند، و این کار را تکرار می کردند تا مبادا قرائت واقعی و نص آن متفاوت گردد. و این قرائات با روایات مسند مربوط به قرآن و طرق مختلف آن ثابت شده است تا عمل به آن لازم الا تباع باشد. باگذشت نزدیک به یک قرن از نزول قرآن عده ای آشنا به فن قرائت با نام امامان قرائت در میان مردم شهرت و اعتباری یافتند و به تعلیم قرآن پرداختند و گروهی دیگر که به راویان قرائات مشهور گردیدند به ثبت و نقل آنچه از امامان قرائت می یافتند، مبادرت نمودند. با گذشت زمان و تدوین علم قرائات و تعیین عدد قراء توسط محققین علوم قرآنی مانند ابن مجاهد بحث تواتر قرائات و رد و اثبات آن در میان مسلمین و اهل نظر بالا گرفت.

قرائات قرآن، قرائت معتبر، نقد احادیث سبعه احرف، دیدگاه جوامع حدیثی شیعه.