بررسی نوستالژی در دیوان ناصرخسرو
عنوان مقاله: بررسی نوستالژی در دیوان ناصرخسرو
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-8-15_004
منتشر شده در در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-8-15_004
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
خلاصه مقاله:
ناصرخسرو به عنوان شاعری صاحب سبک و غیر قابل تقلید در ادبیات فارسی شناخته شده است. هر شاعری به فراخور حال و هوا و موقعیت خود به گذشته و لحظات پس پیش نهاده توجه دارد. نوستالژی یکی از اصطلاحات روانشناسی است که وارد حیطهی ادبیات شده است. نوستالژی یا حسرتسروده، حسرتهای شاعران و نویسندگان را که با نگاهی به گذشته در آثار آنان نمود یافته است، به مخاطبان عرضه میکند. این پژوهش ابتدا تعریفی از نوستالژی به دست میدهد و انواع مفاهیم نوستالژی را در زیر دو عنوان کلی فردی و جمعی ارائه میدهد؛ سپس به بررسی مفاهیم نوستالژی در دیوان ناصرخسرو و تحلیل کارکردهای زبان در نوستالژیک کردن فضای اشعار و ارتباط آن با نوستالژی فردی و همچنین بررسی مولفههایی همچون اسطورهپردازی و گرایش به آرمانشهر و پیوند آن با نوستالژی جمعی میپردازد.
کلمات کلیدی: نوستالژی, کارکرد زبان, دیوان ناصرخسرو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1808380/