مهرانوش مفیدی - دانشجو دکتری شهر سازی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران

مقاله حاضر به بررسی نظام برنامه ریزی فضایی اتریش می پردازد. گرچه شروع برنامه های آمایش سرزمین در اتریش بر اساس تعاریف نوین به دهه های ۵۰ و۶۰ قرن بیستم برمی گردد، از سال ۱۹۷۱ با تشکیل کنفرانس آمایش سرزمین (?rok) این امر به طور جدی بر مبنای قانون اساسی در دستور کار ۹ ایالت به عنوان مسوولان اصلی تهیه آن قرار گرفت. در یک سیستم پیچیده از توزیع قدرت و در سه سطح ملی (فدرال)، ایالتی و محلی این برنامه ها به اجرا در می آیند. دولت مرکزی مسوولیت برنامه های آموزش عالی، فرودگاه ها، مدیریت آب، حمل و نقل ریلی، جاده های بین منطقه ای، آزادراهها و جاده های فدرال، معادن، جنگل داری و امور مالی را برعهده دارد. قوانین ساختمانی و منطقه بندی، حفاظت از طبیعت، شکار وماهی گیری،کشاورزی، وضع و دریافت مالیات برعهده ایالت ها می باشد. اطلاعات مورد نیاز برنامه ریزی در سطح منطقه ای جمع آوری می شود و در تهیه برنامه های منطقه ای، هماهنگی با حکومت مرکزی و مناطق همجوار پیگیری شده و توصیه های لازم برای نظارت بر شهرداری ها و برنامه های شهری ارایه می شود. تنها سطحی که برنامه ریزی فضایی در تمام سطح محدوده اجرا می شود سطح کمون ها(سطح محلی) است که از وین،۱۴ شهر خودمختار و۲۳۴۲ شهرداری کاملا کوچک تشکیل می شوند در این سطح طرح های کالبدی محلی تهیه می شوند که به لحاظ حقوقی الزام آور بوده و می بایست اصول توسعه وعمران، ابزار اجرا و طبقه بندی کاربری اراضی را پیش بینی نمایند و توسط مرجع منطقه ای نظارت، بازبینی و تصویب نهایی گردند.

اتریش, برنامه ریزی فضایی, برنامه های اتحادیه اروپا., دولت فدرال, کنفرانس آمایش سرزمین