بررسی صفات زراعی و عملکرد ژنوتیپ های امید بخش گندم نان در منطقه زنجان

به منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های امید بخش گندم نان زمستانه در شرایط آبی، همچنین تعیین ارتباط این خصوصیات با عملکرد دانه، تعداد ۱۵ ژنوتیپ پیشرفته گندم همراه با سه رقم متداول منطقه، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در سال زراعی ۱۳۹۰-۱۳۸۹ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خیرآباد زنجان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر صفات وزن هزاردانه، تعداد روز تا ظهور سنبله، شاخص برداشت و تعداد دانه در سنبله ساقه اصلی، عملکرد دانه، طول سنبله اصلی و وزن دانه در سنبله اختلاف معنی داری وجود دارد. در شرایط آبیاری همبستگی مثبت و معنی داری بین عملکرد دانه با صفت ارتفاع بوته (*۷۰/۰=r) و وزن دانه در سنبله (*۵۹/۰=r) وجود داشته، در حالی که عملکرد دانه دارای همبستگی منفی و معنی داری با تعداد پنجه بارور (**۷۳/۰- =r) بود. تجزیه علیت نشان داد که صفات شاخص برداشت، تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد روز تا ظهور سنبله دارای بیشترین اثر مستقیم مثبت بر عملکرد دانه بودند. در مجموع لاین شماره ۴(Col No.۳۶۲۵//Alamoot) دارای بالاترین عملکرد دانه (۷۹۹۷ کیلوگرم در هکتار) نسبت به سایر لاین ها بود. این لاین براساس نتایج حاصله پرمحصول ترین لاین تحت شرایط آبیاری انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

صفات مورفوفیزیولوژیک ، گندم نان ، تنوع ژنتیکی ، زودرسی