مقایسه ضریب مقیاس رکوردهای زلزله طبق آیین نامه های طراحی

امروزه با توجه به افزایش تعداد زمین لرزه ها و همچنین رشد جمعیت و پیشرفت صنعت ساختمان سازی در مناطق شهری و روستایی، طراحی ساختمان ها در مقابل نیروهای وارده به ویژه نیروی زلزله مورد توجه مهندسین قرار گرفته است. بنابراین برای تامین ایمنی جانی و مالی باید ساختما ها عملکرد مناسبی در برابر بارهای وارده داشته باشند. با توجه به پژوهش های انجام شده تاکنون اثر مقیاس سازی بر رکوردهای دور یا نزدیک در ساختمان ها انجام شده یا اینکه تنها دریفت (تغییرمکان نسبی) ساختمان ها مورد بررسی قرار گرفته است. اما در این پژوهش، ضریب مقیاس رکوردهای حوزه دور و نزدیک همزمان برای چهار آیین نامه ۲۸۰۰ ویرایش چهارم، ASCE۰۷، IBC و UBC در برنامه SAP۲۰۰۰ بررسی شده است. از سه ساختمان (۴، ۷ و۱۰ طبقه) برای تحلیل ساختمان ها به عنوان نماینده ساختمان های (کوتاه مرتبه، میان مرتبه و بلندمرتبه) استفاده شده است. پس از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ساختمان ها نسبت دریفت و نحوه تشکیل مفاصل پلاستیک در ساختمان ها نیز نشان داده شده است. نتایج تحلیل نشان می دهد برای ساختمان های بالای هفت طبقه استفاده هریک از آیین نامه های طراحی در برابر بارهای جانبی بلامانع است، چراکه نتایج به دست آمده از آیین نامه ها بسیار نزدیک می باشد. به طوری که ۹ تا ۲۳ درصد کاهش تفاوت در مقادیر به دست آمده از آیین نامه ها را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تحلیل تاریخچه زمانی ، استاندارد ۲۸۰۰ ، آیین نامه IBC ، آیین نامه UBC ، نسبت تغییرمکان نسبی طبقات