راندگی پنهان چسکین و اثر احتمالی آن بر هزاره گمشده (دشت قزوین)
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 37، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JESPHYS-37-2_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 236
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوفیزیک، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
استادیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
استادیار، گروه باستان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ایران
استادیار تکتونیک جنبا، دانشکده زمین شناسی، دانشگاه کانتربری، نیوزیلند
استادیار ژئوفیزیک باستان شناسی، بخش باستان شناسی دانشگاه بردفورد، انگلستان
دانشیار، گرو.ه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران، ایران
استادیار، گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران، ایران
چکیده
کاوش های باستان شناسی در سه محوطه باستانی زاغه، قبرستان و سگزآباد در دشت قزوین در شمال غرب ایران مرکزی نشان می دهد که تپه باستانی زاغه در هزاره های ششم و پنجم پیش از میلاد مورد سکونت قرار داشته است. اما به دلایل نامعلومی زندگی در این تپه متوقف شده و با آغاز هزاره چهارم پیش از میلاد، در تپه قبرستان از سر گرفته شده است. زندگی در "قبرستان" برای هزار سال ادامه داشته و با توجه به فراوانی کوره های سفالگری یافت شده در آن، گمان می رود که این تپه در زمان خود یک مرکز صنعتی پر رونق، با وسعتی در حدود ده هکتار بوده باشد. با این حال معلوم نیست که چرا در آغاز هزاره سوم پیش از میلاد، زندگی در این تپه نیز متوقف شده است و از آن پس نزدیک به هزار سال (هزاره گمشده) نشانی از سکونت در حوالی آن یافت نمی شود؛ تا اینکه در اواخر هزاره سوم پیش از میلاد، گروهی از مردمان، این بار در تپه سگزآباد ساکن شدند. بررسی پیشینه لرزه خیزی و لرزه زمین ساخت گستره قزوین نشان می دهد که رخداد زمین لرزه به منزله یکی از دلایل ممکن در ترک سکونت در تپه باستانی قبرستان، کاملا محتمل است. یکی از گسل هایی که جنبش روی آن می توانسته باعث ویرانی "قبرستان" شود، راندگی پنهان چسکین است که نخستین بار در این تحقیق معرفی می شود. همچنین میزان فعالیت این گسل با استفاده از سن یابی به شیوه لومینسانس برانگیخته شده نوری (optically stimulated luminescence)، تعیین شده است.کلیدواژه ها
دشت قزوین, راندگی پنهان چسکین, رخشانی برانگیخته شده نوری هزاره گمشدهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.