بررسی ساختار سرعتی پوسته فوقانی و میانی در شمال شرقی استان خراسان به روش برگردان یک بعدی زمان رسید امواج مستقیم P

برای تعیین ساختار سرعتی پوسته در استان خراسان زمین لرزه های رخ داده در این منطقه که با شبکه های لرزه نگاری قوچان و مشهد وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران به دست آمده بود پردازش شد. از میان همه داده های ثبت شده در این شبکه، تعداد ۱۰۳ زمین لرزه مورد استفاده قرار گرفت. آنها زمین لرزه هایی بودند که حداقل در چهار ایستگاه ثبت شده بودند، حداقل ۱۲ قرائت P داشتند، جدایش سمتی آنها کمتر از ۲۷۰ درجه بود، RMS کمتر از ۱ ثانیه داشتند و خطای تعیین محل (در سطح و عمق) آنها کمتر از پنج کیلومتر بود. از این زمین لرزه های انتخابی برای اجرای آزمون های گوناگون و پیدا کردن مدل سرعتی مناسب استفاده شد. ابتدا زمان رسید های این زمین لرزه ها برای پیدا کردن مدل یک بعدی سرعتی با استفاده از روش ولست (کیسلینگ،۱۹۹۸) وارون شد. با اعمال تغییر سرعت در هر لایه از مدل اولیه (به صورت تصادفی و به میزان ۵/۰± کیلومتر بر ثانیه)،۵۰ مدل اولیه تولید شد.فقط مدل هایی درحکم نتیجه انتخاب شد که حاصل برگردان یک بعدی آنها همگرایی قابل قبولی را نشان می داد. از نتایج برگردان صورت گرفته در مرحله اول که یک مدل سه لایه بود درحکم مدل آغازی در مرحله دوم برای پیدا کردن مدل سرعتی مناسب استفاده شد. نتیجه نهایی مدل ساده دولایه تا عمق ۲۰ کیلومتری متشکل از لایه ای به ضخامت ۱۰ کیلومتر و سرعت ۵/۴ کیلومتر بر ثانیه است که روی یک لایه با سرعت ۲/۶ کیلومتر بر ثانیه قرار گرفته است. به دلیل استفاده از داده های محلی، تهیه مدل سرعتی برای پوسته فوقانی و پوسته میانی تا عمق ۲۰ کیلومتری امکان پذیر بوده است.

کلیدواژه ها:

خراسان ، ساختار پوسته ، وارون سازی