تلفیق روش های کوچ زمانی پیش - برانبارش و برانبارش صفحه ای در تصویرسازی لرزه ای ساختارهای پیچیده

روش های مرسوم در پردازش داده های لرزه نگاری بازتابی، در مواجه با ساختارهای پیچیده و یا حضور تغییرات شدید جانبی سرعت، معمولا نتایج مطلوبی بدست نخواهند داد. بدین ترتیب در روش های نوین تصویر سازی لرزه ای، الگوریتم های مورد استفاده به گونه ایی طراحی می شوند که بتوان تصاویر لرزه ای را مستقل از مدل سرعت تهیه کرد. روش سطح بازتاب مشترک، به عنوان یک روش مستقل از مدل سرعت در ساختارهای با هندسه پیچیده، تصویر لرزه ای قابل قبولی بدست می دهد. در این تحقیق، سعی گردید که با استفاده از مزایای روش سطح بازتاب مشترک و عدم حساسیت بالای روش کوچ زمانی پیش از برانبارش کیرشهف به مدل سرعت، با تلفیق این دو روش، بتوان با برخی از مشکلات تصویر سازی در ساختارهای پیچیده، مقابله نمود. بدین ترتیب پس از تعیین استراتژی تلفیق و تعیین معادلات لازم، داده لرزه ای مربوط به منطقه ای در غرب ایران مورد پردازش قرار گرفت. همچنین نتایج با روش مرسوم کوچ زمانی پیش از برانبارش نیز مقایسه گردید. با مقایسه نتایج بدست آمده از هر دو روش، مشاهده گردید که تصویر لرزه ای بدست آمده از تلفیق روش سطح بازتاب مشترک و کوچ زمانی پیش از برانبارش، قادر به آشکارسازی بیشتر و بهتر ساختارهای مورد جستجو بود. از دیگر مزایای تلفیق این دو زوش، استفاده از یک مدل سرعت بسیار ساده به منظور تهیه مقطع نهایی بود که این مساله در روش های مرسوم کوچ بسیار حائز اهمیت می باشد. بنابراین می توان بیان کرد که در مناطق با ساختارهای پیچیده، بتوان با استفاده از تلفیق این دو روش تصویر لرزه ای با کیفیت قابل قبول تهیه کرد.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی لرزه ای ، سطح بازتاب مشترک ، سطح پراش مشترک ، کوچ زمانی پیش از برانبارش ، تداخل شیب ها ، ساختار پیچیده ی زمین شناسی