ویژگی های کانی شناسی در اشکال مختلف فرسایش خاک در سنگ بستر مارن در جنوب استان گیلان

در این تحقیق بعد از مطالعات صحرایی، نمونهبرداری از خاک سطحی 30 - 0 سانتیمتری اشکال مختلف فرسایش شامل ورقهای، شیاری، خندقی و هزاردره(از هر فرسایش 12 نمونه) وخاک زیر سطحی 30-50 سانتی متری فرسایشهای خندقی و هزاردره از هر یک 12 نمونه)، انجام و برخی خصوصیات شیمیایی اندازهگیری شد. مقادیر هدایت الکتریکی و سدیم تبادلی تفاوت معنیداری در سطح 5 درصد بین همه اشکال فرسایش نشان دادند. نتایج کانی شناسی در بخش رس لایه های سطحی نشان داد که دیفراکتوگرام اشعه ایکسدر تیمار اشباع با منیزیم دارای قله 14 انگستروم قوی است که در تیمار اشباع با اتیلن گلیکول به 96.16 (فرسایش خندقی)و 53.16 انگستروم(هزار دره) تغییر یابد و نشان میدهد که در مناظق خندقی و هزار دره رس های انبساط پذیر 2:1 وجود دارد و در اثر نگهداری اب بیشتر در اراضی شیبدار امکان حرکت توده ای خاک روی مارن ها را فراهم می نماید در حالیکه مناطق دارای فرسایش ورقه ای این رسها مشاهده نگردید.کانی های غالب در بخش رس فرسایش ورقه ای و شیاری شامل میکای هیدراته،کلریت – ورمیکولیت نامنظم و کوارتز بودولی در خندقی و هزار دره از کلریت یا میکا– اسمکتیت نامنظم و کوارتز تشکیل شده بود.

کلیدواژه ها:

مارن ، فرسایش ، اتیلن گلیکول ، سدیم