سمیه حسینی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد
خسرو ابراهیمی - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن کریم پور - عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند
محمد حسین زرین کوب - عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند

محدوده مورد مطالعه در موقعیت 51 ، 36 ، 57 و 54 ، 37 ،57 طول شرقی و 11 ، 58 ، 35 و 21 ، 57 ، 35 عرضشمالی و در زون سبزوار، بخشی از زون ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل مجموعهای از سنگهای آتشفشانی و نیمه- عمیق است. سنگهای آتشفشانی با طیف ترکیبی آندزیت تا بازالت( ائوسن) در منطقه شناسایی شدند. تودههای نفوذی نیمهعمیق به شکل استوک در سنگهای آتشفشانی نفوذ کردهاند ( الیگو-میوسن ؟). کنتاکت تودهها با سنگهای آتشفشانی اغلب گسله است. توده- های نیمهعمیق دارای طیف ترکیبی کوارتز مونزونیت تا دیوریت هستند. زونهای آلتراسیون، آرژیلیک، سریستیک، پروپلیتیک و سیلیسی مجموعه سنگهای آتشفشانی و نفوذی منطقه را تحت تاثیر قرار دادهاند. زون آرژیلیک بیشترین گسترش را دارد. گسترش طولی زونهای آلتراسیونی حدود 7 کیلومتر و با عرض کمتر است. کانیسازی به صورت افشان و بعضاً رگهای مشاهده گردید. پیریت مهمترین کانی سولفیدی است و گاهی فراوانی آن به 10 درصد میرسد. این مجموعه را میتوان با سیستمهای مس پورفیری نوع مونزونیتی مقایسه کرد. پذیرفتاری مغناطیسی در تودههای نفوذی تا (فرمول در متن اصلی مقاله) اندازهگیری شده است که میتوان استنباط کرد، کانیسازی در این مجموعه با سری گرانیتوئیدهای نوع I در ارتباط است.