حدیثه رحیمی خوب - کارشناس ارشد گروه مهندسی آب دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
عباس ستوده نیا - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
علی رضا مساح بوانی - دانشیار گروه مهندسی آبیاری و زهکشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
علی رضا گوهری - گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی اصفهان

جمعیت دشت هشتگرد، به دلیل توسعه فعالیت های اقتصادی اجتماعی، رشدی سریع دارد. این رشد جمعیت به بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و کمبود آب در بخش کشاورزی انجامیده است. از طرف دیگر، پدیده تغییر اقلیم میتواند کمبود منابع آب را در دورههای آتی تشدید کند. بنابراین، ارزیابی سامانههای منابع آب و کشاورزی این دشت به رویکردی جامع و چندرشتهای نیاز دارد. هدف این تحقیق شبیهسازی کمی و کیفی آثار تغییر اقلیم و رشد جمعیت بر سامانههای منابع آب و کشاورزی دشت هشتگرد با استفاده از مدل پویایی سیستمها بود. بدین منظور از خروجیهای مدل HadCM۳، تحت سناریوهای انتشار A۲ و B۱، استفاده شد و مدلی بر مبنای رویکرد پویایی سیستمها، با درنظرگرفتن تعاملات و بازخوردهای درون سیستم، توسعه یافت. نتایج نشان داد در دوره ۲۰۲۰ ۲۰۳۹ شاخص آسیبپذیری در بخش کشاورزی از ۱/۰ به ۲۷/۰، تحت سناریوی انتشار A۲ نسبت به سناریوی ادامه وضع موجود (B.a.U.)، افزایش می یابد؛ در حالی که این شاخص در دو بخش شرب و صنعت ثابت می ماند. در نتیجه، بخش کشاورزی بیشتر از دو بخش دیگر از تغییر اقلیم و رشد جمعیت آسیب خواهد دید.

پویایی سیستمها, تغییر اقلیم, دشت هشتگرد, Hadcm۳