بررسی ارزشیابی توصیفی در مدارس- مزایا و معایب آن

امروزه یکی از عناصر مهم برنامه های درسی و نظام آموزش و پرورش سنجش و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی می باشد و در آموزش و پرورش سنتی به منزله آخرین گام فرآیند آموزش به منظور تصمیم گیری درباره ارتقای دانش آموزان به پایه های بالاتر به کار می رود. عرصه تدریس و یادگیری، عرصه ای پیچیده برای علم است. به همین دلیل نیز معلمان به عنوان راهبران اصلی این عرصه باید از دانش و آگاهی های بالایی برخوردار باشند. بخشی از دانش و آگاهی های مورد نیاز حرفه معلمی با مراجعه به نتایج پژوهش های دیگران به دست می آید که بهره مندی از آنها به درک اصول مشترک حرفه معلمی و تدریس کمک می کند. اصولی که می تواند بنیان رشد حرفه ای معلم را ایجاد کند و تقویت و تداوم بخشد.نظام ارزشیابی به عنوان بخش مهمی از طیف فرایند یاددهی-یادگیری در نظام آموزش و پرورش هرکشور مطرح است. در پی تغییرات نظام آموزش وپرورش، روش های ارزشیابی نیز دچاردگرگونی شده است و از ارزشیابی کمی و نتیجه مدار در دیدگاه رفتارگرایی به ارزشیابی کیفی، مستمر، توصیفی وفرایند مدار دردیدگاه سازگرایی تغییرکرده است. ارزشیابی توصیفی نیز باهدف توجه به رسالت اصلی ارزشیابی ،یعنی فراهم ساختن امکان بهبود فرایند یادگیری ،می تواند زمینه ساز ایجاد محیطی فعال و پویا برای یادگیری دانش آموزان باشد.این پژوهش با هدف بررسی ارزشیابی توصیفی در مدارس، مزایا و معایب آن را مورد مداقشه قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، توصیفی ، سنجش ، یادگیری ، اطلاعات ، بازخورد