خدیجه بهرامی
امیر اشکان مهجور - Islamic Azad university Kazroon
حبیب اله جوهری - Islamic Azad university darab
رضا بهرامی - Shiraz university Medical science
علیرضا بهرامی - Agriculturial Managiment,Fasa

زمینه و هدف: اسپرماتوژنز روندی است که طی آن سلول های جنسی نر تولید می شوند و اختلال در هر یک از مراحل آن، می تواند باعث ناباروری شود. در پژوهش حاضر اثر تجویز خوراکی سیر به دو صورت خام و پخته بر بافت بیضه و اپیدیدیم و فرآیند اسپرماتوژنز مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: تعداد ۴۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در ۵ گروه شامل ۴ گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی ۱ و ۲ به ترتیب روزانه غذای پلت محتوی ۵% و %۱۵سیر خام، گروه تجربی ۳ و ۴ به ترتیب روزانه غذای پلت محتوی ۵% و ۱۵% سیر پخته به صورت خوراکی دریافت نمودند. گروه کنترل نیز روزانه به مدت یک ماه غذای پلت استاندارد دریافت نمودند. در پایان، بیضه ها و اپی دیدیم مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون Duncan-test تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: این مطالعه نشان داد که میزان تکثیر سلول های جنسی در گروهی که غذای محتوی %۱۵ سیر پخته مصرف کردند، در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنی داری داشته است (۵%≥P) و این میزان در گروهی که از غذای محتوی %۱۵ و %۵ سیر خام تغذیه شدند، کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتیجه گیری: تجویز سیر پخته ضمن تاثیرگذاری بر تکثیر سلول های جنسی در توبول بیضه و اپی دیدیم، روند اسپرماتوژنز را نسبت به گروه کنترل سرعت می بخشد. تجویز سیر خام دارای اثرات مخرب روی بافت بیضه و فرایند اسپرماتوژنز در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل است.

spermatogenesis, histomorphometric, testis, epidydims, garlic, rat., اسپرماتوژنز, هیستوموفومتریک, بیضه, اپیدیدیم, سیر, موش صحرایی