نادر حبیبی - Department Food Hygiene, School of Veterinary Medicine, Shiraz University, Shiraz, Iran
حمیدرضا قیصری - Department Food Hygiene, School of Veterinary Medicine, Shiraz University, Shiraz, Iran
محمود امین لاری - Department Food Hygiene, School of Veterinary Medicine, Shiraz University, Shiraz, Iran
فاطمه صداقتی - Department Chemistry, Estahban High Education Center, Estahban, Iran

زمینه و هدف: مواد غذایی می توانند به قارچ های مختلفی آلوده شوند. استفاده از فن آوری نانو به خصوص اکسیدهای فلزی می توانند این آلودگی ها را کاهش دهد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضدقارچی نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس علیه گونه های قارچی آسپرژیلوس که در بهداشت مواد غذایی اهمیت دارند، بود. مواد و روش ها: نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس به روش شیمیایی تولید شدند و مورفولوژی و اندازه آن ها توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری و همچنین روبشی، پراش اشعه ایکس و زتاسایزر بررسی شد. MIC و MFC  آن ها علیه گونه های آسپرژیلوس به تنهایی و در ترکیب باهم به روش میکرودایلوشن در محیط کشت های سابورودکستروز براث و سابورو دکستروز اگار بررسی گردید و FIC محاسبه شد. نتایج: اندازه نانوذرات بین ۱۰ الی ۶۰ نانومتر بودند. میانگین MIC و MFC نانوذره اکسید منیزیم برای آسپرژیلوس فلاووس، فومیگاتوس، نیجر و پارازیتیکوس به ترتیب ۱/۱۰ و ۳۱/۱۰ میلی گرم بر میلی لیتر و برای نانوذره اکسید مس ۲۵/۱۰ و ۰۸/۱۰ میلی گرم بر میلی لیتر بود. بیشترین خاصیت ممانعت کنندگی و کشندگی این نانوذرات به ترتیب بر روی آسپرژیلوس نیجر و فومیگاتوس بود؛ اما شاخص FIC چون بیشتر از یک بود، تاثیر متقابلی نداشتند. میانگین MIC ترکیبی ۹۴/۹ میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس به عنوان مواد ضدقارچی هرکدام به تنهایی می توانند خاصیت مهارکنندگی و کشندگی داشته باشند، اما مخلوط آن ها اثر متقابلی ندارد.

Nanoparticle, Magnesium oxide, Copper oxide, Aspergillus, MIC, MFC, نانوذره, اکسید منیزیم, اکسید مس, آسپرژیلوس, MIC, MFC