ابوالفضل سلطانی - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
امیر طریقت - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران
محمد بایزیدی - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

به منظور تعیین اثرات پوزولانی متاهالوزیت و میکروسیلیس بر مقاومت و دوام بتن، ۸ طرح اختلاط با دو نسبت آب به مواد سیمانی ۴۰/۰ و ۴۵/۰ ساخته شد. در این مخلوط ها متاهالوزیت به میزان ۱۰ و ۲۰ درصد و میکروسیلیس به میزان صفر و ۷ درصد جایگزین سیمان پرتلند معمولی شدند. عمل آوری نمونه ها تا سنین ۱۴، ۲۸ و ۹۰ روز انجام شد. نتایج نشان داد که توام شدن این دو پوزولان در هر دو نسبت آب به مواد سیمانی به ویژه در نسبت کمتر (۴۰/۰) با مشارکت ۱۰ درصد متاهالوزیت، به مقدار قابل توجهی (۸۹/۰) باعث افزایش مقاومت فشاری نمونه های بتنی گردید ( MPa۷/۴۷) گردید. بیشترین مقاومت خمشی ( MPa۱۸/۶) نیز در کمترین نسبت آب به مواد سیمانی به دست آمد. البته با افزایش نسبت آب به مواد سیمانی مقاومت خمشی همه نمونه ها به مقدار بسیار ناچیزی کاهش یافت. افزایش سرعت امواج اولتراسونیک نسبت به نمونه های شاهد مخصوصا در جایگزینی ۱۰ درصد متاهالوزیت، نشانه برتری عملکرد این پوزولان طبیعی در بهبود مقاومت و دوام بتن است.

بتن, متاهالوزیت, میکروسیلیس, مقاومت مکانیکی, دوام