ویژگی های بنیادین غزل های میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی
عنوان مقاله: ویژگی های بنیادین غزل های میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی
شناسه ملی مقاله: JR_JSRU-2-5_006
منتشر شده در در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_JSRU-2-5_006
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهوش واحددوست - استادیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه ارومیه
خلاصه مقاله:
مهوش واحددوست - استادیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه ارومیه
هدف از این پژوهش بحث و بررسی محتوای غزل های بیدل در راستای شخصیت واقعی او است. بیدل عاشق وارسته و عارفی از دنیا بریده است که دیوان غزلیات او در بر دارنده ی اصطلاحات و نمادهای عرفانی است. غزل های بیدل چون غزل های حافظ، سرشار از مفهوم عشق حقیقی است. همچنین در این جستار، با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی، در مورد چگونگی نمود عشق حقیقی، عرفان و کاربرد ابهام های هنری، به عنوان ویژگی های بنیادین غزل های بیدل، به بحث و بررسی می پردازیم. تفسیر واژگان نمادین غزل های بیدل که موجب برجسته سازی سخن او در راستای نقش ادبی زبان است، یکی از محور های بحث است ، و در تبیین مفاهیم غزل های وی، رویکرد روساخت گرایانه (فرمالیستی) به واژگان و تعبیر و تفسیر نمادهای واژگانی به کار رفته، با رویکرد ساختارگرایانه، توام می شود. تبیین و تفسیر پاره ای از نمادها و اصطلاحات بنیادین غزل های بیدل بر مبنای روان شناسی کارل گوستاو یونگ انجام گرفته؛ و در پایان نیز به صورت کلی به بسامد اصطلاحات و نمادهای عرفانی اشاره شده است.
کلمات کلیدی: نماد, عاشق, معشوق, انیما, نقاب, تجسم گرایی, عرفان, ابهام هنری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1802922/