بررسی رفتاری اطلاع یابی استادان، دستیاران و کارورزان دانشگاه علوم پزشکی اهواز
- سال انتشار: 1383
- محل انتشار: مجله مدیریت اطلاعات سلامت، دوره: 1، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_HIM-1-2_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 21
نویسندگان
چکیده
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی رفتار اطلاع یابی سه گروه استادان، دستیاران و کارورزان شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اهواز در جستجوی اطلاعات مورد نیازشان می باشد. روش بررسی: روش تحقیق در این پژوهش، پیمایشی و از نوع توصیفی تحلیلی است. شیوه ی گرد آوری اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه ای بود، به طوری که الگوی آن از کتاب «روشهای پژوهش در کتابداری و اطلاع رسانی» از کریشان کومار (۱۹۸،۱۳۷۴) با تغییراتی مانند کاستن و افزودن برخی سوالات تهیه و تنظیم گردید. بافته ها: با توجه به انکه ۷۵ درصد افراد جامعه آماری مرد هستند، نتایج بدست آمده نشان داد در ابتدا هر سه گروه جهت همگامی با پیشرفتهای تازه های پزشکی از مجاری غیر رسمی کسب اطلاعات می کند و سپس از راههای رسمی کسب اطلاعات، سود می جویند. استادان به منظور دستیابی به منابع مختلف اطلاعاتی و همگامی با تازه های پزشکی، ابتدا به مجلات پزشکی مراجعه نموده، سپس از کتابها و تک نگاشتها استفاده می کنند در صورتی که دستیاران و کارورزان ابتدا کتابها و تک نگاشتها و سپس مجلات پزشکی را مورد مطالعه قرار می دهند. مشکلات فردی در بازیابی اطلاعات جهت همگامی با پیشرفت های تازه پزشکی برای هر سه گروه، کمبود وقت و عدم آشنایی با شیوه های بهره گیری از منابع اطلاعاتی می باشد. از نظر مشکلات غیر فردی (سازمانی) در مورد استادان، نخست عدم غنای مجموعه کتابخانه و سپس روز آمد نبودن مجموعه مشاهده گردید. در مورد دستیاران و کارورزان به ترتیب، روز آمد نبودن مجموعه و سپس غنی نبودن مجموعه مورد توجه بود. نتیجه گیری: قابل ذکر است نتایج حاصل از پژوهشهای انجام شده در این زمینه در مورد استفاده از مجاری رسمی و غیررسمی کسب اطلاعات با نتایج برخی پژوهش ها مانند سامانیان (۱۳۷۸) هماهنگ بوده ولی با نتایج برخی پژوهش ها مانند Fried Lander و Kough در سال ۱۹۷۳ و Perm smith مغایرت دارد. همچنین نتایج به دست آمده در این پژوهش در خصوص منابع مختلف کسب اطلاعات با نتایج حاصل از تحقیق Osiobe در سال ۱۹۸۴ سازگار است. واژه های کلیدی: رفتار اطلاع یابی، استادان،دستیاران، کارورزانکلیدواژه ها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.