حسین محمودی - گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج)، تهران
ابوذر سوری لکی - گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج)،
معصومه بوالحسنی - گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی سمنان
محمد جعفر سپهوند - گروه پرستاری، دانشکده پرستاری،دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج)

مقدمه و هدف: برقراری ارتباط موثر از حیاتی­ترین اجزاء مراقبت پرستاری است. با توجه به اهمیت مهارت­های ارتباطی و تاثیر آن بر رضایت شغلی پرستاران، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مهارت­های ارتباطی بر رضایت شغلی پرستاران انجام­شد.   مواد و روش ها: این مطالعه به­صورت توصیفی- همبستگی در سال ۱۳۹۰ انجام­گرفت . جامعه آماری ۲۴۲ نفر از پرستاران شهر تهران بودند که به­صورت تصادفی انتخاب­شدند. داده­ها با پرسش­نامه­های روا و پایای مهارت­های ارتباطی و رضایت شغلی گردآوری­شدند. داده­ها با استفاده از آزمون مجذور کای و نرم­افزارSPSS۱۷ تجزیه­و­تحلیل­شدند.   یافته ها: نتایج نشان­داد که ارتباطی معنی­دار میان مهارت­های ارتباطی پرستاران و رضایت شغلی آنان وجوددارد. به­طوری­که افزایش مهارت­های ارتباطی باعث افزایش رضایت شغلی می­شود. میان افزایش مهارت­های ارتباطی پرستاران با افزایش دو مولفه از مولفه­های رضایت شغلی(شرایط کار و ارتباط با همکاران) ارتباطی معنی­دار وجودداشت  ( ۰۰۱/۰>p < /span>)   نتیجه گیری: یافته­های این مطالعه نشان­دادند که میان افزایش مهارت­های ارتباطی وافزایش رضایت شغلی پرستاران، ارتباطی معنی­دار وجوددارد؛ بنابراین پیشنهادمی­شود آموزش مهارت­های ارتباطی برای پرستاران انجام­شود تا افزایش کیفیت مراقبت­های پرستاری را فراهم­آورد.

مهارتهای ارتباطی, رضایت شغلی, پرستار