مرضیه جمالی - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، ایران
سلیمه فیض آبادی - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه الزهرا، ایران
مریم جمالی - دانشجوی دکترای مطالعات زنان، دانشگاه تربیت مدرس، ایران

مقدمه: جستجو و حفظ رابطه با نزدیکان، به ویژه همسر یک اصل مهم در تمام طول زندگی است. با وجود این که عوامل چندگانهی  روان زاد و متعدد زیستی را به عنوان زمینه ساز کاهش میل جنسی زنان معرفی کرده­اند،روند تحﻘیﻘاتی در سال­های  اخیر نشان داده است که تاثیر عوامل روان­زاد  در بروز این مشکل پررنگ­تر است. هدف پژوهش حاضر،  تاثیر مداخله شناختی­رفتاری بر خودکارآمدی جنسی و رضایت زناشویی زنان است.روش­کار: در این پژوهش مداخله­ای، ۳۰ زن از مراجعه­کنندگان به یکی از مراکز خدمات روان­شناختی شهر کاشان در سال ۱۳۹۴ به صورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمون در ۸ جلسه درمان شناختی­رفتاری شرکت کردند. داده­ها با آمار توصیفی و روش­های تحلیل چندمتغیری و کوواریانس تک­متغیری با کمک نرم­افزار SPSS تحلیل شدند.یافته­ها: میانگین پس آزمون خودکارآمدی جنسی گروه شناختی­رفتاری ۱۹/۱±۷۸/۳ و گروه شاهد ۶۵/۰±۹۶/۱ بود. هم­چنین میانگین پس­آزمون رضایت زناشویی گروه شناختی  ۳/۲۳±۰/۹۱ و شاهد ۱/۶۸±۰/۷۰ بود.  نتیجه­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مداخله شناختی­رفتاری با بهبود خودکارآمدی جنسی و رضایت زناشویی، روابط زوجین را اصلاح می­کند.

خودکارآمدی جنسی, درمان شناختی رفتاری, رضایت زناشویی, زنان