فاطمه هاشمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

فرسودگی شغلی، آن نوع از فرسودگی است که با فشارهای روانی یا استرس های مربوط به شغل و محیط کار توام شده است. به عبارت دیگر فرسودگی شغلی پاسخی تاخیری به عوامل استرس زای مزمن هیجانی و بین فردی در حیطه مشاغل است و اینامر احتمالا معلول نوع وظایف و مسئولیت های اینگونه مشاغل می باشد. یکی از عواملی که می توانند در کاهش میزان فرسودگی شغلی موثر باشد، تمرکز روی نقاط ضعف و قوت استعداد های نیروی انسانی است زیرا عدم بهره گیری از توان و استعدادهای بالقوه افراد در انجام وظایف در ابتلا به فرسودگی شغلی موثر است هدف تحقیق حاضر، تاثیر مدیریت استعداد بر فرسودگی شغلی آنها است که در یکی از سازمان های دولتی انجام شده است. براساس مدل استفاده شده در تحقیق، ۶ فرضیه مورد آزمون قرار گرفته است. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه استفاده شده در میان ۱۳۱ نفر از مدیران و کارشناسان سازمان توزیع و جمع آوری شده است. بر اساس نرمال بودن توزیع داده ها، از روش رگرسیون استفاده شده و بر این اساس تمام فرضیات تایید گردید. در نهایت به منظور حل یا کاهش فرسودگی، پیشنهاداتی به سازمان ارائه گردید. مهمترین پیشنهادی که باید به آن توجه شود کاهش استرس های محیطی و وجود فضای صمیمی به منظور افزایش بهره وری است.

مدیریت استعداد، فرسودگی شغلی