مدیریت میکروگریدهای شبکه شده در یک محیط تصادفی

شبکه های هوشمند میکروگرید به خاطر نفوذ منابع انرژی تجدیدپذیر، نوسان بار، و یکپارچه سازی منابع با چالش های گوناگونی مواجه می شوند. فرکانس میکروگرید، ولتاژ میکروگرید و حفاظت میکروگرید، بحرانی ترین چالش هایی هستند که در پیاده سازی میکروگریدها با آن مواجه می شویم. لازم است به بررسی عدم قطعیت های موجود (شامل منابع انرژی بادی و خورشیدی و تغییرات بار) در محیط تصمیم گیری پرداخته و یک مدل بهره برداری هوشمند و انعطاف پذیر از منابع تجدید پذیر و بارها ارایه شود. به منظور جلوگیری از عدم قطعیت منابع تولیدی تجدیدپذیر، باتری های ذخیره ساز انرژی به کار گرفته خواهد شد. در این مقاله سعی می شود که مدیریت انرژی شبکه مورد مطالعه را که شامل هماهنگی میکروگریدها و اپراتور شبکه توزیع می باشد را انجام داده، تا مدیریت انرژی به صورت بهینه انجام شود و سود بیشتری حاصل گردد. به این صورت که یک مدل خطی دو مرحله ای ارایه شده است. در مرحله اول، یک برنامه ریزی ساعتی یک روز جلوتر بدون در نظر گرفتن عدم قطعیت برای میکروگریدها صورت می گیرد. در مرحله دوم عدم قطعیت هر میکروگرید در بهره برداری شبکه در زمان واقعی در نظر گرفته می شود. سناریوهای عدم قطعیت در تولید انرژی باد، خورشید و تقاضا با استفاده از توابع توزیع احتمال از شبیه سازی مونت کارلو بدست می آیند که سناریوهای نماینده با یک روش کاهش سناریو انتخاب می شوند. همچنین مدیریت و کنترل بار با استفاده از برنامه پاسخگویی بار می باشد. هدف اصلی مدل دو مرحله ای پیشنهاد شده مدیریت بهینه انرژی مبتنی بر اثر بخشی اقتصادی و با کارایی مناسب شبکه می باشد که نتایج حاصله کارایی مدل را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

میکروگرید ، برنامه پاسخگویی بار ، مدیریت انرژی.