یاد دوران کودکی، برای هر انسانی، احساساتی متمایز از دیگری را زنده می­کند و این تفاوت، در شعر شاعران که قلبی سرشار از عاطفه و احساس دارند، بیشتر از دیگران است. طاهره صفارزاده و نازک الملائکه، از شاعران بنام و صاحب سبک در ادب فارسی و عربی هستند. این پژوهش، با روش توصیفی- تحلیلی، خاطرات دوران کودکی و وصف معصومیت­های کودکانهدر شعر این دو شاعر برجسته را بررسی و با هم مقایسه نموده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش، گویای آن است که شعر کودک هرکدام از این دو، متاثر از خاطرات تلخ و شیرین دوران کودکی خود شاعر است. سایه روشن خاطرات دوران کودکی در شعر این دو، وجوه اشتراک اندک و تفاوت­های بسیاری دارد، شعر کودک طاهره صفارزاده، بیان محرومیت، تنهایی و رنج­های کودکان است و رنگی واقع­گرایانه و غالبا بسیار تیره دارد. سخن گفتن از کودک، همواره خاطرات تلخ دوران کودکی خود شاعر را برای او زنده می­کند؛ اما این واژه در شعر نازک الملائکه، با وجود شهرت او به نومیدی و بدبینی، آمیخته با خوش­بینی است و مفهومی رمانتیک دارد. تصویر کودک در شعر او، برخلاف صفارزاده، خاطرات شیرین گذشته را برای وی به ارمغان آورده است.

واژگان کلیدی: شعر کودک, خاطرت کودکی, نوستالژی, نازک الملائکه, طاهره صفارزاده