مفهوم و آیین دادرسی دعوا و رای غیرقابل تجزیه و تفکیک
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: مجله حقوق خصوصی، دوره: 15، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JOLT-15-2_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 76
نویسندگان
دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
آیین دادرسی به دعوا و رای غیرقابل تجزیه و تفکیک در نظام حقوقی ایران با ابهام و اجمال جدی مواجه است. حتی یک تعریف ساده از قابلیت یا عدم قابلیت «تجزیه» و «تفکیک» در قانون دیده نمیشود تا بتوان مفهوم و مصداق «دعوای قابل تجزیه» و «رای قابل تجزیه و تفکیک» را یافت. این موضوع دامنگیر رویه قضایی نیز شده است. هرگاه مسئله جدا کردن بخشی از خواسته و صدور رای در زمینه آن قسمت از خواسته که مقتضی صدور رای است باشد، موضوع ناظر به «قابلیت تجزیه دعوا» است و هرگاه مسئله سرایت رای به اشخاصی در میان باشد که در دادرسی ناشی از اعمال یک طریقه شکایت «شرکت نکردهاند» یا «شرکت داده نشدهاند»، موضوع به «رای قابل یا غیرقابل تجزیه و تفکیک» مربوط است. نگاه حقوق فرانسه به رای غیرقابل تجزیه و تفکیک نفی نمایندگی میان آنان و لزوم طرف قرار گرفتن همه این اشخاص هنگام اعمال یک طریقه شکایت است. در حقوق ایران، نظریه تسری مفاد رای پذیرفته شده، که تا حدی به نظریه نمایندگی نزدیک است.کلیدواژه ها
تجزیه رسیدگی, تسری رای, تعدد خواسته, شکایت از رایاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.