حسن کرمی
مریم قاسمی
محمد خادملو

سابقه و هدف: درد مزمن شکمی یافته ای شایع در کودکان است. به طوری که در اولین گزارشاتی که توسط اپلیز (Apleys) ارایه گردید، شیوع آن را در کودکان مدرسه ای معادل ۱۵-۱۰ درصد بیان نمود. هدف از این مطالعه تعیین طیف علایم بالینی بیماران دیس پپتیک (مربوط به سو هضم) (Dyspectic) و تعیین ارتباط بین بعضی علایم بالینی با علل عضوی (Organic) یا عملکردی (Functional) دیس پپسی و پیگیری طولانی مدت نوع عملکردی است.مواد و روش ها: این بررسی به روش توصیفی، گزارش مورد (case series) انجام شد. در این مطالعه کودکان ۴ تا ۱۸ سال مراجعه کننده با درد مزمن شکم (درد طولانی تر از ۳ ماه متوالی با حداقل یک حمله درد در هر ماه) به درمانگاه گوارش اطفال بیمارستان بوعلی سینا ساری طی سال های ۵۸ -۸۴ مورد بررسی قرارگرفتند. مشخصات دموگرافیک بیماران و ویژگی های درد آنان در فرم اطلاعاتی ثبت شد. سپس بیمارانی که مشخصه های (Indication) آندوسکوپی داشتند، مورد آندوسکوپی و بیوپسی قرار گرفتند. مجموع داده ها وارد نرم افزار SPSS شده و آمار توصیفی برای تحلیل داده ها استفاده شد و همبستگی بعضی متغیرها به روش کای دو (Chi-square test) مورد بررسی قرارگرفت.یافته ها: تعداد ۲۳۲ بیمار بین سنین ۱۸-۴ سال با تظاهر اولیه درد شکم، نفخ شکم، آروغ زدن، سوزش خلف جناغ، تهوع و استفراغ مزمن مورد ارزیابی قرارگرفتند. از این میان تعداد ۱۰۲ بیمار معیارهای ROME II (Criteria) را برای دیس پپسی پر کردند. بیماران شامل ۵۹ دختر با متوسط سنی ۹.۲ سال و ۴۳ پسر با متوسط سنی ۷.۵ سال بودند. ۶۴ بیمار در مجموع تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفتند. در ۲۸ بیمار آندوسکوپی شده، ضایعه مخاطی به اثبات رسید.استنتاج: درد عملکردی یا عضوی شکمی یک شاخص تشخیصی واحد ندارد. تظاهر بیماری، تنوع علایم بالینی، یافته های بیوشیمیایی، تست های اولیه و نتایج بیوپسی مخاطی می تواند در تشخیص مفید باشد. در موارد وجود علایم هشدار دهنده در بیمار بهتر است حتما نمونه بیوپسی مخاط طی آندوسکوپی تهیه گردد. در موارد خاص توجه به مطالعه باریم و اقدامات تشخیصی دیگر در تعیین سبب شناسی مفید می باشد.

Dyspepsia, Chronic abdominal pain, Pediatric, دیس پپسی، درد شکمی مزمن، کودکان