مریم نعمتی
محمدصادق پارسایی

بر اساس فرهنگ لغت آکسفورد، استرس، نیرو یا فشاری است که می تواند موجب اختلال و از هم گسیختگی موازنه و تعادل سیستم یا ارگانیسم گردد. یافته های بالینی نشان می دهد فشار روانی ناشی از رویدادهای روزمره زندگی به تدریج فعالیت سیستم های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار داده و عملکرد آنها را تضعیف و مختل می سازد و یا با تضعیف سیستم ایمنی، استعداد ابتلا به بیماری های روانی و جسمی را افزایش می دهد. از نشانه های شایع استرس، خستگی، سردرد، تنش ماهیچه، اختلالات گوارشی و سرگیجه می باشد. استرس، بالا قادر است موجب کاهش سطح سلامتی و رفاه افراد گردد. اعمال مدیریت زمان باعث می شود تا آگاهی افراد از زمان در دسترس افزایش یافته و آنان وظایف خود را به صورت برنامه ریزی شده و بطور موثرتری انجام دهند و از این طریق حداکثر بهره وری را بدست آورند. همچنین مدیریت زمان روی سلامت روانی افراد اثر گذاشته و مشکلات سایکوسوماتیک، استرس و فشارهای روانی ناشی از کار را کاهش می دهد. این مطالعه با نشان دادن رابطه استرس و مهارت مدیریت زمان در کارکنان مرکز بهداشت شهرستان ساری و ارایه نتایج کاربردی به مدیران، با تاکید بر اهمیت و ضرورت برنامه ریزی و تنظیم وقت، کمک می کند تا افراد با برنامه ریزی صحیح و ایجاد توازن بین تقاضاهای شغلی و خانوادگی، ضمن افزایش انگیزه، عملکرد و کاهش هزینه های درمانی ناشی از بیماری های روان تنی، به اثربخشی و بهره وری سازمانی بالاتری دست یابند.

Stress, time management, health center