ارزیابی پروژههای ترانزیت نفت و گاز حوزه دریای خزر و وضعیت استراتژیک جمهوری اسلامی ایران
- سال انتشار: 1380
- محل انتشار: سومین همایش ملی انرژی
- کد COI اختصاصی: NEC03_058
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1883
نویسندگان
سازمان سرمایهگذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران وزارت امور اقتصاد
چکیده
محدوده مورد بررسی این مقاله، کشورهای حوزه دریای خزر میباشند که عبارتند از جمهوریهای آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان که به دریاهای آزاد راه ندارند و هم مرز دریای خزر میباشند. جمهوری روسیه و جمهوری اسلامی ایران به دلیل داشتن مرز دریایی آزاد و مسیر صادرات نفت وگاز در این بررسی درنظر گرفته نشدهاند. اما ازبکستان به رغم آنکه هم مرز دریای خزر نیست جزو این حوزه در نظر گرفته شده است زیرا از طرفی در چندین حوضچه هیدروکربن منطقه سهیم است و از طرف دیگر، مسیر پیشنهادی صادرات نفت آن با سایر کشورهای حوزه خزر مشترک است. این مقاله در پی ارزیابی امکانات صدور نفت و گاز از کشورهای نامبرده به دریاهای آزاد است لذا کلیه مسیرها تا رسیدن به آبهای آزاد مورد بررسی قرار میگیرند. در این رابطه فرضیاتی در نظر گرفته شده است که عبارتند از: 1) هزینه جاری استخراج در تمام پروژهها یکسان میباشد لذا صرف نظر کردن از آن در کل تجزیه و تحلیل تأثیری نخواهد داشت. 2) کلیه ذخایر نفت و گاز قابل استخراج میباشند و در پایان عمر منبع، هیچ نفت و گازی در آن باقی نخواهد ماند. 3) مصارف داخلی از ذخایری به جز ذخایر مورد بررسی تأمین میگردد. 4) با توجه به تجربیات جهانی در زمینه لولههای نفت وگاز، عمر مفید آنها 25 سال فرض شده است. برای تجزیه و تحلیل و بررسی مسیرهای متفاوت نفت وگاز، چهار شاخص اقتصادی، عبارت از نسبت سرمایه به مسافت، نسبت سرمایه به ظرفیت، نسبت ظرفیت به مسافت و نسبت ظرفیت طرح طی 25 سال به ذخایر مسلم برای کلیه پروژهها محاسبه میگردد. سپس با وارد کردن عوامل غیراقتصادی (عوامل سیاسی، جغرافیایی و محیط زیست) دو شاخص نسبت ارزش فعلی منبع بر اساس ذخایر مسلم به هزینه کل و نسبت ارزش فعلی منبع براساس کل ذخایر به هزینه کل برای کلیه پروژهها محاسبه میشود و با شاخصهای اقتصادی رتبهبندی میگردد و براساس این رتبهها، بهترین پروژه انتخاب میشود.کلیدواژه ها
ذخایر نفت و گاز، حوزه دریای خزر، مسیرهای ترانزیت، هزینههای سیاسی، جغرافیایی و محیط زیست، سرمایه، قیمت، نرخ بهره، نفت زودرساطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.