علی اکبر سردره - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی و
عباس بشیری - کارشناس ارشد روابط بین الملل، مربی گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی،
علی رستگارموحد - دانشجوی معماری

با توجه به اهمیت بیشتر موضوع امنیت در شهر های مرزی انتظار می رود تا راهکارهای طراحی و برنامه ریزی شهری به گونه ای فعالتر در ارتقای امنیت ساکنین و کاهش احتمال وقوع جرم مورد استفاده قرار گیرند. امنیت و ایمنی به عنوان یکی ازعوامل بسیار تاثیر گذار در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سکونتگاههای شهری مطرح شده اند. در نتیجه امن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است. به همین دلیل بسیاری از تلاشها در عرصه ی شهرسازی به دنبال کاهش وقوع جرم از طریق طراحی محیطی مناسبCPTED)می باشند. امنیت در فضاهای شهری دارای دو بعد عینی و ذهنی است. بعد عینی امنیت با آمار وقوع جرم وجنایت بیان می شود و ابعاد ذهنی و روانی امنیت که تحت عنوان احساس امنیت بیان می شود، بیشتر تحت تاثیر مولفه های روانشناختی و اجتماعی می باشد. در مقاله ی حاضر در ابتدا به تعریف امنیت در فضای شهری و مولفه های روانی و عینی تاثیر گذار در آن اشاره می شود و سپس به بیان شاخصهای کالبدی منظر شهری که در امنیت تاثیر گذارند پرداخته می شود و در نهایت به بیان راهکارهای طراحی شهری مناسب در جهت ارتقای امنیت هم در ابعاد ذهنی و هم در ابعاد عینی می پردازیم. به نظر می رسد که احساس نا امنی در برخی از شهرهای مرزی تا حدود زیادی تحت تاثیر مولفه های روانی است و بنابر این می توان با افزایش حس تعلق و وابستگی به مکان (از طریق راهکارهای شهرسازی) به افزایش احساس امنیت در این شهر ها کمک نمود

امنیت، شهر های مرزیCPTEDطراحی محیطی